Czytanie tej powieści może sprawić przyjemność. Intryga nie jest nadzwyczaj wydumana, ale błyskotliwa. Prostota opisów miejsc, wyglądu ludzi, odgłosów i zapachów, inspirują wyobraźnię. • Komisarz Maigret to udana postać – żywa, normalna, nie obdarzona nadludzką inteligencją. Jest wnikliwy, inteligentny, bywa przebiegły i uparty. • Z tego wszystkiego powstała historia przykuwająca uwagę. Solidny, prawdziwy kryminał, bez wodotrysków i barokowych zawijasów akcji. Wzbudza lekkie przygnębienie, więc nie czytać będąc w nastroju melancholijnym. • Nie tracić zaufania do dentystów, nie żywić się wyłącznie kanapkami z kawą, nie pić wszędzie wina i nie podpijać piwa kolegom z pracy!