• MIŁOŚĆ w CZASIE REWOLUCJI cz. I • BIAŁY SZANGHAJ cz. II • Przedstawione tytuły obu części wchodzą w skład cyklu BURZLIWA EPOKA i w cz. I opowiadają historię Klimy Rogowa, argentyńskiego dziennikarza, pochodzącego z Rosji, który wraca do kraju celem uporządkowania spraw spadkowych po ojcu.ale jego powrót przypada na okres rosyjskiej burzy i zawirowań, czyli na rewolucję, nazwaną później październikową. • Tytuł cz. I sugerowałby, że jest to romantyczna opowieść z rewolucją w tle, ale jest odwrotnie to miłość Klimy, sprawiającego wrażenie lekkoducha i zaradnej, twardo stąpającej Niny stanowi tło tej wielowątkowej cz. I, z mocnym akcentem historycznym. Rosja, jej wydarzenia, przeżycia - to doskonała lekcja historii. • Natomiast cz. II prowadzi nas do Chin, do Szanghaju, gdzie po ucieczce nasi bohaterowie, jak wielu im podobnych, znaleźli schronienie. Miasto jest pełne uchodźców, gdzie nawet arystokratki rosyjskie imają się "najpodlejszych zajęć" - ich zdaniem. Ale miłość Klimy i Niny nie przetrwała próby czasu, gdyż Nina upatruje pobyt w tym mieście jako szansę dla siebie na niezależność i nowe życie. • I ta część jest pełna historycznych refleksji na temat przemian nie tylko w Rosji /powstaje ZSRR/ , ale też w Europie po I wojnie. • Choć tomiska dość grube, to jednak czyta się tę obyczajowo - historyczną opowieść jednym tchem i z niecierpliwością czekam na zapowiadaną przez autorkę cz. III - SOWIECKI KSIĄŻĘ.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo