• Niezwykle wciągająca, dobrze napisana powieść. Tajemnice odkrywane są stopniowo co czyni tę lekturę bardzo ciekawą, trudno się od niej oderwać. Zaskakujące wątki i niebanalni głowni bohaterowie. Sama nie wiedziałam czy bardziej interesują mnie losy Libby czy Isabelli, kobiety która zyła 100 lat wcześniej. • Na pewno sięgnę po inne pozycje tej autorki
  • Niezwykła historia która przeplata się miedzy 1901 a 2011 rokiem. Takie historie są dla mnie ulubione gdyż czasy dawne i współczesne przeplatające się niezwykle czytelnie są tym co lubię. Wydarzenia tworzące historie czyjegoś życia opisanego i przedstawionego na stronach tej powieści, dają obraz jak wiele znaczy siła charakteru i miłości do dziecka, i nie tylko. Jak czyjeś marzenia znajdują szansę zaistnienia i spełnienia. Oraz jak niewiele trzeba do szczęścia. I co jest największym skarbem dla ...ale tu polecę sięgnąć po tę książkę i pozwolić sobie na chwilę z tą niezwykłą historią o Isabelli i Libby.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo