• Żyję trochę na tym świecie, nie wiedziałam jednak,że istnieje taka nacja jak Moryskowie.Ponad 50 lat życia pewnego moryska, w tle historia tej muzułmańskiej nacji.
  • Jedna z najlepszych książek tego hiszpańskiego pisarza, choć wszystkie są warte polecenia. Historia Średniowiecza lepiej pozwala zrozumieć także czasy współczesne bowiem pewne ułomności ludzkie są nieprzemijające. To także ostrzeżenie do czego prowadzi religijny fanatyzm. • Z drugiej strony, godne polecenia wprowadzenie do przystępnie opowiedzianej historii Andaluzji, dla wszystkich którzy lubią wakacje na południu Hiszpanii, a nade wszystko dla tych, którzy zamierzają odwiedzić Alhambrę w Granadzie.
  • Bardzo prawdziwa i niesamowita historia w którą mogę uwierzyć, bo walki na tle religijnym trwają do dziś. Chrześcijanie wedle historii wcale nie są lepsi od wyznawców islamu jeśli patrzeć na traktowanie ludzi podczas walki między jednymi a drugimi wyznawcami w XVI wieku. Smutna historia jednego z zapewne wielu odrzuconych poprzez obie religie i pochodzenie ....gwałt na muzułmance przez księdza...a wskutek tego chłopiec a później mężczyzna przez całe życie rozdarty i dręczony. Pomimo wielu stron powieść wciąga i nie daje zapomnieć o tej historii. Polecam.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo