• Lekka i nieco zwariowana obyczajówka z dużą dawką humoru, szczyptą absurdu i odrobiną zaskoczenia 🙂 • Główną bohaterką tej powieści jest Małgosia, jedna z czterech sióstr, żona Wojtka, właścicielka plantacji lawendy - szczęśliwa mężatka, pracowita kobieta prowadząca poukładane, spokojne życie. Niestety zmienia się to w momencie kiedy jej mąż ulega wypadkowi i trafia do szpitala. • Wówczas do akcji wkracza matka Małgosi - Sabina, najbardziej charakterystyczna, nietuzinkowa i nieobliczalna postać w całym cyklu książek "Miłość i inne szaleństwa". • Sabina wykorzystuje moment nieobecności Wojtka i z premedytacją próbuje zrealizować swój plan zeswatania Małgosi z policjantem, który w jej mniemaniu będzie dla córki bardziej odpowiedni. Dla Sabiny małżeństwo Gosi nie stanowi żadnej przeszkody, sama bowiem wielokrotnie wdawała się w liczne romanse. • Czy odniesie sukces? • Lekki język, nietuzinkowe postacie, wprowadzony wątek kryminalny- to niewątpliwie wszystko składa się na dobrą, wciągającą lekturę. Śledząc losy Gosi dziękowałam losowi, że całe szczęście nie mam takiej mamy 😂😂😂 Polecam Wam tę lekturę, a ja sięgnę po pozostałe 3 części serii.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo