• Ta książka pozostawiła mi mieszane odczucia. Do plusów zaliczam uwzględnianie wielu obszarów życia, w których kobiety • napotykają utrudnienia,lub wręcz zagrożenie, gdyż były one projektowane dla mężczyzn, zaczynając od tak krytycznych • spraw, jak nieu­wzgl­ędni­anie­ odmienności symptomów kobiet i mężczyzn w diagnostyce medycznej, a na niewygodnych, zbyt • dużych smartfonach kończąc. Spodobało mi się też odnajdowanie już w przeszłości kobiet-wynalazców i odkrywców, myślę, • że stawia to w innym świetle dyskredytujące kobiety opinie, że wynalazki są domeną mężczyzn. • Minusy - liczyłam na zapoznanie się z faktami na podstawie różnych badań, tu zaś dominują zestawienia statystyczne. W • błąd wprowadza też opis na okładce, sugerujący, że autorka porównuje dane dotyczące kobiet w wielu różnych miejscach • i kulturach,tymczasem gros materiału poświęcone jest krajom anglojęzycznym, reszta krajów pojawia się epizodycznie, w • porównaniach.Dodatkowo, autorka ma irytujący zwyczaj częstego prze­ciws­tawi­ania­ kobiet i mniejszości etnicznych białym • mężczyznom. Po pierwsze, książka miała dotyczyć kobiet, a nie mniejszości etnicznych, po drugie, w najbardziej • opresyjnych dla kobiet kulturach to mężczyźni raczej nie są biali... • Przez tę manierę można odnieść wrażenie, że jest to utwór ideologiczny, nie zaś analiza faktograficzna.
  • Nieoczywiste zestawienie twardych danych pokazujących systemowe ignorowanie istnienia, potrzeb i osiągnięć połowy ludzkości. Na pociechę - skoro już sobie uświadomimy brak, będzie można go wypełnić treścią.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo