• Cała recenzja na moim blogu: [Link] • Historia inspirowana życiorysem bojowniczki ruchu oporu, Andree de Jongh. Dwie siostry - Isabelle Rossignol i Vianne Mauriac. Dwie zupełnie inne osobowości. Prócz tego, że różni je wiekwygląd, wykształcenie i okoliczności dorastania, to także różnią je przede wszystkim życiowe doświadczenia... Kiedy zmarła ich kochana matka obie siostry zostały porzucone przez ojca. Zarówno Isabelle jak i Vaianne w indywidualny sposób radziły sobie z poczuciem samotności, smutku i opuszczenia. Mimo wszystko starsza z sióstr - Vianne dość szybko założyła rodzinę, a także rozpoczęła pracę w szkole podstawowej. • Isabelle natomiast nie była w stanie przystosować się do warunków, a także norm i zasad jakie panowały w szkołach z internatem. Kolejne etapy edukacja Isabelle kończyły się tak szybko, jak się rozpoczynały. Losy sióstr ponownie krzyżuje się w 1940 roku,gdy do Francji wkracza armia niemiecka… Kiedy mąż Vianne zostaje zmobilizowany, kobieta pozostaje sama z kilkuletnią córeczką w olśniewającej posiadłości. Pewnego dnia pod dach nauczycielki trafia oficer III Rzeszy - kapitan Beck. Vianne chcąc ocalać życie małej córeczki Sophie, a także swoje, jest zdeterminowana, jak i również gotowa do poświęceń. Na szczęście w tych trudnych dla niej chwilach ma wsparcie w swojej przyjaciółce Żydówce Rachel. Do czasu… • Młodsza siostra Isabelle natomiast nie jest w stanie przyjąć do świadomości, wiadomości o kapitulacji Francji. Mimo swojego młodego wieku nie planuje czekać na pomoc sojuszników. Podejmuje odważny krok i dołącza do ruchu oporu. Jednakże, wraz z upływem czasu kolportowanie ulotek nie wystarcza kobiecie. Mimo, że w każdej chwili jej cała rodzina może znaleźć się w nieb­ezpi­ecze­ństw­ie, kobieta nie zwraca na to uwagi. W ten czas przybliżona jest czytelnikowi działalność francuskiego podziemia... • Sądzę, że warto sięgnąć po tę książkę, nawet jeżeli taka tematyka jest Wam kompletnie obca. Z przyjemnością obejrzałabym film na podstawie tej książki, może wówczas byłabym bardziej usat­ysfa­kcjo­nowa­na. Polecam wszystkim zainteresowanym.
    +2 trafna
  • Super powieść,jestem wzruszona bardzo...
  • Książka bardzo średnia, 2/3 zwyczajnie nudne bez zachwytu, dopiero pod sam koniec coś się zaczęło dziać i może zaciekawić czytelnika, nie jestem w stanie pojąć tak wielkiego zainteresowania tą pozycją
  • Przepięknie napisana powieść. Polecam!
  • Książka obrazująca ogromną siłę człowieka.
  • Fascynująca,smutna ale piękna.
  • Wciągając i poruszająca
  • Pierwsza książka która mnie tak bardzo, może dlatego że mało czytam. Polecam.
  • Ponoć bestseller, ale mnie ta pozycja nie bardzo porwała.
  • Bardzo ciekawa pozycja... Warto przeczytać
  • Moja ulubiona książka. Piękna.
  • Książka jest boska. Nie sposób się od niej oderwać.
  • Piękna książka, czyta się z zapartym tchem
  • Świetna literatura, wzbudzająca silne emocje. Sugestywnie życie silnych kobiet w czasie dramatycznych wydarzeń wojennych.
  • Piękna książka, poruszająca i niesamowita historia. Kilkakrotnie płakałam czytając ją, wciąga od pierwszych stron i nie pozwala się oderwać. Bardzo polecam
  • II WŚ. Francja. Ruch oporu. Niepewność chwili, braterstwa, przyjaźni, miłości staje się niepewnością czytelnika. Nie można się oderwać.
  • Trochę się zawiodłam. Od światowego bestselleru oczekiwałam więcej. Przydługawy wstęp, drewniane dialogi.
  • Dla mnie początek dość słaby, "wciągnęło" mnie pod sam koniec- wzruszyłam się mocno. Wiele ważnych wątków w powieści poruszono: współudział Francuzów w eksterminacji Żydów, wpływ traumatycznych przeżyć wojennych na dalsze życie, cierpienia kobiet, które pozostawione samym sobie radziły sobie z głodem i strachem jak mogły. Oczywiście na uwagę zasługuje wątek trudnych relacji siostrzanych i relacji ojciec- córki. I to właściwie dla mnie wątki najciekawsze
  • Cudowna książka. Wzruszająca, pouczająca i przenosząca w czasie i przestrzeni.
  • Świetna książka, która wciąga i do końca trzyma w emocjach. Czytając popłakałam się!!Polecam
1 2
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo