• Piękna i wzruszająca książka. Polecam :)
  • Bardzo interesująca książka. Gorąco polecam.
  • Niesamowicie obrazuje świat w obliczu wojny.Świetna i smutna.
  • Piękna i wzruszająca historia, która doprowadziła mnie do płaczu. Czytając nie mogłam się od niej oderwać. Wciąga niesamowicie. Oby więcej takich było. Jak najbardziej polecam.
  • Kolejna świetnie napisana, emocjonująca książka, której akcja rozgrywa się w czasie trwania II wojny światowej. Tym razem bohaterkami powieści są dwie siostry. Po śmierci matki zostały odrzucone przez ojca i pozostawione same sobie. Starsza z nich Vianne jest kochającą matką i żoną. Wiedzie dość „uporządkowane” życie jako nauczycielka. Natomiast Isabelle to buntowniczka, która względem życia ma nieco inne oczekiwania. Wzajemne relacje między siostrami są w zasadzie żadne: pełne żalu, bólu i pretensji. Po wybuchu wojny los na nowo krzyżuje ich życiowe ścieżki niekoniecznie przez przypadek. Dziewczyny nadal nie potrafią znaleźć wspólnej nici porozumienia. Sfrustrowanej i pełnej obaw o losy męża Antoniego Vianne trudno jest zrozumieć postawę zbuntowanej Isabelle, która zostaje sabotażystką chcąc za wszelka cenę dać z siebie wszystko w podziemnej walce o ojczyznę. Z czasem wojna sprawia, że nie tylko siostry zaczynają „walczyć” o polepszenie wzajemnych relacji, ale także próbują „odzyskać” utraconą miłość swego ojca. Wojna weryfikuje jednak wszystko... • „Słowik” to niesamowita opowieść o życiu, śmierci, okrucieństwie, buncie, ogromnej odwadze, honorze, wojnie i wreszcie bezgranicznej miłości, która jest wstanie przezwyciężyć nawet największe zło tego świata. To powieść, której warto poświęcić czas. Poznajcie więc „Słowika”.
  • Książka jednowymiarowa.Wstrzasajaca, ale banalna historia opisana okragłymi zdaniami rodem z Harleqinów. • Męczyłam sie żeby ja skończyć.Zdecydowanie nie wytrzymuje porównania ze "Swiatłem, którego nie widać"
  • Wciąga jak bagno,b.dobrze się czyta
  • Bardzo wciągająca, poruszająca, realistycznie i szczegółowa opisana historia z czasów Drugiej Wojny Światowej. Świetnie opisani bohaterowie o bardzo różnych cechach i charakterach. Nic nie jest czarne lub białe. Przez całą lekturę towarzyszy napięcie, nie można się oderwać. Polecam!
1 2
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo