• To II część książki Bez Ciebie.Alan cierpi po stracie Katarzyny ma w sobie dużo bólu i cierpienia. Gdy historia się powtarza i jego była dziewczyna Agata ma wypadek (sama go spowodowała), Alan ponownie komuś się poświęca. Gdy dowiaduje się od Agaty jakie miała dzieciństwo, była molestowana przez ojca, postanawia wrócić do żywych. Piękna historia ale dla mnie za smutna, wręcz tragiczna .
  • Ciekawa, wciąga, świetnie napisana
  • Poruszająca, wzruszająca, wstrząsająca, wciągająca. Nie pozwala łatwo o sobie zapomnieć.
  • Bez Ciebie i Jeszcze raz -obie rewelacyjne książki, niep­rawd­opod­obni­e wciągające i bardzo mądre. Polecam !!!
  • Bardzo "wciągająca" książka. Szczerze polecam!!!
  • Agata Przybyłek - BEZ CIEBIE cz. I • Agata Przybyłek - JESZCZE RAZ cz. II • Mottem cz. I może być zdanie wyczytane przeze mnie w jednej z recenzji, a będące cytatem z powieści: "Małżeństwo, w którym miłość została za grubymi kratami strachu i samotności" • To opowieść o dramacie kobiety Katarzyny , która kochała za bardzo i która dzięki pomocy teściowej została wyrwana z piekła przemocy, uratowana od śmierci, dzięki ofiarności lekarza Alana. I już wszystko zmierza ku dobremu, ale .......autorka postanawia zagrać na naszych emocjach, kończąc tę część powalającym wydarzeniem. • Cz. II natomiast to historia tegoż lekarza Alana, który uratował Katarzynę i jego byłej dziewczyny Agaty, która za wszelką cenę chce odzyskać zaufanie człowieka, którego kocha wręcz obsesyjną miłością, a który przecież zostawił ją, zrywając w sposób prawie niegodny. Chciałaby w jakiś sposób ukoić jego ból, tęsknotę za tamtą, którą stracił. • Agata zdolna jest do największej desperackiej próby, by odzyskać Alana. Dobre pytanie można wyczytać na obwolucie: • "Jak daleko można się posunąć, by odzyskać utraconą miłość?" • Te dwie książki są zupełnie inne niż pozostałe tej autorki. Warto przeczytać.
  • Porusza trudne tematy. • Śmierć ukochanej osoby, żałoba, kazirodztwo, cierpienie, samotność, przyjaźń... • Smutna, wciągająca, wzruszająca... • Podobała mi się.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo