• Po pierwszej części trylogii miałem lekki niedosyt. Czegoś mi w niej brakowało i teraz wiem czego. Brakowało drugiej części :-))) • Choć akcja rozpędza się powoli, to po kilkunastu stronach już mknie do przodu na kilku frontach. Choć tytuł może sugerować, że przez 3/4 książki będziemy czytać o tym, jak to nasza Nowicjuszka dzielnie uczy się magii, jak to ciężko studiuje różne dyscypliny wiedzy magicznej i nie tylko, to jednak wątek ten jest ograniczony do niezbędnego minimum. • Ale przyznam, że zaskakująco dużo autorka wplotła w tą powieść wątków i osób o "mniejszościowych preferencjach". Podczas gdy głównej bohaterce wyraźnie skąpi prawa do miłosnych uniesień (a nawet gdy jej pozwoli kogoś bardziej polubić, to zaraz utnie potencjalnemu romansowi łeb, w końcu Sonea, znająca sekret Wielkiego Mistrza, sama się uznaje za zagrożenie dla własnych bliskich), o tyle już innej ważnej postaci zafundowała ochoczo "męską przyjaźń". Przyznam, że jeszcze się z tym w fantasy na tą skalę nie spotkałem. Jak już, to panowie piszący fantasy, wiązali ze sobą... kobiety :) • Dobrze, że jednak akcja ruszyła się poza miasto i poza krainę. Dzięki temu poznaliśmy kraje, gdzie takie "występki" są akceptowane i nie dziwią, ale i takie, gdzie karane są srodze. Zupełnie jak na naszym ziemskim padole... • Dobrze też, że cały czas autorka utrzymuje nas w niepewności, czy parający się czarną magią Wielki Mistrz jest faktycznie zły, czy może jednak jest jakieś wytłumaczenie. Zapewne dowiemy się w kolejnym tomie. • Ochoczo sięgam po trzecią część. Podejrzewam, że pójdzie równie szybko co pierwsze dwie.
    +2 pouczająca
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo