• Właściwy dobór dodatków jest istotnym dopełnieniem każdego stroju. Dzięki nim całkiem zwykły ubiór może się stać niepowtarzalną kreacją mody. Wspaniała kolekcja 25 wzorów w stylu vintage nawiązujących do lat 1920–1960 pobudza twórczą wyobraźnię, przykuwając uwagę bogactwem wysmakowanych szczegółów i indywidualnością stylów. Książka przybliża elegancję z lat dwudziestych, wdzięk lat trzydziestych, użyteczną praktyczność lat czterdziestych, ducha kobiecej zalotności z lat pięćdziesiątych oraz niepowtarzalny klimat lat sześćdziesiątych XX wieku. • Autorka prezentuje unikalną kolekcję damskich torebek, kapeluszy, czapek, szalików, kołnierzy, pasków i rękawiczek oraz tekstylnej biżuterii, nawiązując do modowych trendów kolejnych dziesięcioleci. Szczegółowe instrukcje pozwalają kopiować przedstawione wzory oraz twórczo je modyfikować. • Każdą instrukcję poprzedza wykaz potrzebnych narzędzi i przyborów. Rozdział wstępny zawiera cenne informacje o dawnych i współczesnych tkaninach. Osoby stawiające pierwsze kroki nie muszą się martwić - wszystkie ściegi i czynności krawieckie są dokładnie opisane oraz zilustrowane poglądowymi fotografiami. Do książki dołączono też wykroje przeznaczone do skopiowania i praktycznego zastosowania podczas szycia. (nota wydawcy)
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo