• „Żeby zło mogło triumfować, wystarczy, że sprawiedliwi nie będą nic robić”. • Każdy więzień w Auschwitz myślał tylko o jednym… Chciał wyrwać się, uciec z tego piekła na ziemi. ON natomiast usilnie pragnął się do tego piekła dostać, aby móc na własnej skórze przekonać się o całym jego okrucieństwie. • W pewnym momencie Denis Avey, brytyjski żołnierz będący jeńcem wojennym decyduje się zamienić swój mundur na pasiak i podszywając się pod jednego z więźniów wejść na teren obozu Auschwitz. By zostać naocznym świadkiem bestialskich wydarzeń jest gotów zrezygnować z przysługującej mu ochrony. Doświadczenie to jednak odciska na jego psychice nieodwracalne piętno. W swym nierozsądnym pomyśle udaje mu się, jak się z czasem okazuje, uratować życie pojedynczym jednostkom. Do Auschwitz wdziera się dwukrotnie i dwukrotnie bezpiecznie z niego wychodzi. Po ataku przez Armię Czerwoną przeżywa również tragiczny marsz śmierci. Po długiej wędrówce powraca do swej ojczyzny – Wielkiej Brytanii. Przez kolejne sześćdziesiąt lat od tych wydarzeń milczy… W końcu przełamuje barierę strachu i opowiada całą swoją porywającą, wzruszająca, a zarazem nieprawdopodobną historię. Historię człowieka o zdumiewającej odwadze, ogromnej chęci do życia oraz do walki o nie, za wszelką cenę. • „Człowiek, który wkradł się do Auschwitz” to książka, która przedstawia okrucieństwo II Wojny Światowej z zupełnie innego punktu widzenia. To ciekawa historia godna polecenia.
    +2 trafna
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo