• Niesamowita opowieść, której akcja toczy się na przełomie wieków XIX i XX , o kobiecie , która zapragnęła poznać męski świat, niedostępny wówczas dla jej płci. • A w tle Warszawa tegoż okresu, do której zjeżdża Lea, bohaterka powieści, by dzielić życie ze starszym od niej mężem , wdowcem Józefem, właścicielem apteki. • Oczywiście małżeństwo zostało zaaranżowane przez ciotkę Agatę, by „zapobiec” dalszemu staropanieństwu , jak na tamte czasy, dziewczyny. • Młoda żona początkowo jest przerażona nowym życiem w wielkim mieście, w którym czuje się obco, samotnie i tęskni za rodzinnym domem. • A jeszcze mąż ma jakieś tajemnice i nie chce nic powiedzieć na temat swej zmarłej, pierwszej żony. • Jednak Lea powoli zaczyna zagłębiać się w sprawy apteki, ujawniając przy tym, że posiada ogromną wiedzę na temat ziół, gdyż wychowała ją przecież babka zielarka. • Mąż początkowo jest przeciwny zaangażowaniu żony w działalność apteki, jednak coraz bardziej przekonuje się, że ma ona zadatki na bycie dobrą farmaceutką. • I w ten sposób właśnie Lea wkracza w niedostępny dla kobiety świat aptekarski. • Bohaterka powieści nie chce żyć w cieniu męża, chce poznać to, co kocha, a przede wszystkim chce poznać tajemnicę męża. Czy ją pozna i jak zmieni się jej nastawienie do męża? • Fabuła powieści ma dwie dominujące części. W cz. I autorka pokazuje wrastanie bohaterki w nowe, warszawskie życie, by potem pokazać metamorfozę Lei i jej wkraczanie w niedostępny dla kobiet świat, pomimo to , że na swej drodze napotyka na upokorzenia. • A klimat powieści wzbogacony jest fantastycznymi opisami miasta, z Rynkiem Starego Miasta pełnym straganów z serami, jajkami i masłem, wozów pełnych jarzyn i owoców , beczek ogórków i i kapusty. • A obok gwaru targowiska dominuje inny miejski świat, świat kawiarni literackich – rozdymiony i rozgadany, świat pyszniących się wymyślnymi słodkościami cukierni i w końcu świat parków i Ogrodu Saskiego ze spacerującymi damami, nianiami i pensjonarkami. • Ten kawiarniano – cukierniczy i parkowy świat , odziany w wytworne kapelusze, współistnieje ze światem magazynów, sklepów a nawet kościoła. • Patrzymy na Warszawę i jej mieszkańców o różnych profesjach , różnie sytuowanych i o odmiennych planach życiowych. Miasto w fabule powieści odgrywa znaczącą rolę i zyskało, obok bohaterów indywidualnych , rangę bohatera zbiorowego. • Powieść ta, to bardzo dobra lektura. Obok bogactwa opisów, stylu i języka dominują w niej barwność i osobowość postaci pierwszoplanowych, elementy komiczne, detektywistyczne i romantyczne. I to wszystko czyni powieść godną polecenia. • I choć akcja nie jest zbyt dynamiczna, a książka ma ponad 600 stron, to momentami mamy wrażenie, że „siedzimy” na huśtawce wydarzeń, bo pojawiają się dość niespodziewanie tajemnice , dające zwroty akcji. • POLECAM tę powieść o kobiecie , która chciała decydować o sobie, która dojrzewa do małżeństwa i do roli , jaką ma odegrać w społeczeństwie. • A w tle Warszawa czasów Belle Epoque,
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo