• Dawno tak długo nie czytałam książki. Po przeczytaniu kilkudziesięciu stron, chciałam już nawet odpuścić. Polityczne zagrywki, intrygi, które początkowo mnie zanudziły. Stwierdziłam, że przeczytam jeszcze jeden rozdział i dam szansę Folletowi. Szansy tej na szczęście nie zmarnował. Zaczęły się inne, bardziej przyziemne wątki, przez co fabuła stała się strawna, a z czasem mnie szczerze zainteresowała. Musiało minąć jednak sto stron, zanim to nastąpiło. • Ciekawy motyw dorastającej pod kloszem młodej dziewczyny i walki kobiet o prawo głosu. Zaskakujące zakończenie, a najbardziej zaskakujące bezmyślne zachowanie tytułowego bohatera, który tak bardzo zaślepiony swoim planem, nie pomyślał o konsekwencji swoich działań. Jeszcze przyglądał się zdziwiony i czekał. • Nie żałuję, że dotrwałam ostatecznie do końca, ale nie jest to pozycja, którą bym komuś polecała.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo