• W trzeciej części przygód Tomusia i jego ekipy przenosimy się wraz z bohaterami do rozgłośni radiowej. To właśnie tu doszło do pewnego incydentu, w wyniku którego skradzione zostały mikrofony. Dziennikarka Anusia nie jest więc w stanie poprowadzić audycji dla dzieci. Komu zależało na tym, by zakłócić pracę w radiu? Podejrzanych jest kilku. Jednym z nich jest młody wokalista zespołu Torpeda. Ale czy to on jest winny tej kradzieży? Przeczytajcie sami. Historia jest intrygująca, aczkolwiek nie ma co liczyć na to, że dojdzie się wcześniej niż bohaterowie do rozwiązania powierzonej im zagadki. To jest właśnie minusem książek tej serii. Rozwiązanie zwykle spada na Tomusia „niczym grom z jasnego nieba” i jest. Po sprawie. Czytelnik otrzymuje w fabule zbyt mało konkretnych informacji na jego temat, a w tych zapr­ezen­towa­nych­ najczęściej brak spójności. No cóż… po prostu trochę słabo…
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo