• Julie uwielbia gotować, to ją odstresowuje. Widząc sukcesy przyjaciółek, jest trochę zdołowana. Postanawia, że zacznie prowadzić bloga o gotowaniu i w ten sposób pokaże innym, że potrafi pisać i doprowadzić coś do końca. Zamierza w rok przygotować ponad 500 przepisów swojej idolki, Julii Child, autorki książki kulinarnej, która zrewolucjonizowała amerykańskie podejście do francuskich przepisów. • Akcja w filmie dzieje się dwutorowo. Widzimy zarówno czasy współczesne, gdzie Julie zmaga się z pracą, problemami z matką i mężem oraz przepisami, jak i życie Julii Chlid kilka lat wcześniej – pisanie książki, naukę gotowania, problemy z pracą jej męża. Obie te historie pokazują jednak wielką pasję do gotowania i kuchni, smaku i zapachu potraw. Dla obu była to ucieczka przed problemami i hobby. • Główne role w filmie otrzymały Meryl Streep i Amy Adams, obie ogląda się bardzo dobrze, grają przekonująco i z pasją. Julie i Julia to film nie tylko dla fanów gotowania, to świetna historia dwóch kobiet, które muszą stawiać czoła zupełnie innym problemom, a ich życiorysy łączy kuchnia. Bardzo przyjemnie się ogląda.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo