• Totalna klapa Scotland Yardu • Po przeczytaniu sagi o rodzinie Cliftonów, sięgnęłam z ciekawością po "Nic bez ryzyka". Zachęciła mnie zapowiedź, że w tej książce Archer opisuje dzieje detektywa Warwicka, o którym w swych bestselerowych powieściach pisał Henry Clifton... • Im głębiej w tekst, tym bardziej byłam zaskoczona nieudacznictwem brytyjskiego wymiaru sprawiedliwości. • papla Młody detektyw opowiadający dokładnie o śledztwie swojej dziewczynie (o której tak naprawdę niewiele wie). • Muzeum Artefaktów Antycznych, bada jedną monetę, przekazaną przez fałszerza i wydaje opinię autentyczności pozostałych siedemnastu tysięcy monet. • Doświadczony sędzia skazujący przestępcę na najmniejszy wymiar kary, pomimo przeświadczenia o jego winie, tylko dlatego, że ten ostatni przekazuje muzeum obraz Rubensa. • Na koniec wspomniany przestępca, złodziej dzieł sztuki, mówi szeptem detektywowi, że przekazany obraz jet fałszywy, a oryginał cały czas wisi w jego domu.../papla • Gdybym była szefem Scotland Yardu, podałabym Archera do sądu o zniesławienie.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo