Cathy, Chrisa, Cory i Carrie poznałam majac niespełna 15 lat. Jako nałogowa maniaczka czytania, czytałam bardzo dużo, niekoniecznie rzeczy odpowiednie do mojego wieku (chyba jak każdy uzależniony od czytania). Pamiętam jak dziś okładkę książki – podwójną, która samym swoim wyglądem obiecywała tajemnice… Tajemnice to mało powiedziane. Nigdy wcześniej i nigdy później nie czytałam książki, która tak bardzo namieszała mi w głowie. Rozłożyła moje poglądy na temat rodziny i bliskich na czynniki pierwsze, wymieszała i skleiła w całość, która mnie samą totalnie zaskoczyła. • Książka V. C. Andrews to z pozoru niewinna historia o rodzeństwie zmuszonym zamieszkać u niezbyt sympatycznej babci, z kochającą mamą, która dla szczęścia rodzinnego jest w stanie zrobić wszystko. Tylko, że to szczęście rodzinne nie uwzględnia... rodziny właśnie. A może raczej uwzględnia, ale tę nową, lepszą. • Rodzeństwo zamieszkuje na tytułowym poddaszu, oczywiście tylko tymczasowo. „Tymczas” to dla ich mamusi kilka lat. Dzieci rosną, dojrzewają, próbują przetrwać. Nie jest to łatwe, w końcu zapomina o nich chyba cały świat. Nie da się zapomnieć sceny, gdy głodne dzieci jedzą martwe myszy by nie umrzeć z głodu i piją krew brata aby się nie odwodnić. Nic jednak nie jest tak proste jak się wydaje. • Gorąco polecam „Kwiaty na poddaszu”. Ta książka potrafi wciągnąć w swoją treść niesamowicie. Ta książka ukradnie kawałek Twojego serca – nawet jeśli tego nie chcesz.

Bardzo dobra wciągająca książka. Uwielbiam książki tej autorki.

Kwiaty na poddaszu. . . hm cóż by o niej rzec: Gdy tylko przeczytałam kilka wersów od razu pragnęłam wiecej, tak leciło strona za stroną. Ciekawe ale zarazem trgiczne losy rodziny Dollangerów wciągneły mnie do reszty. Przeczytałam pierwszą część i poszukiwałam kolejnej bo wówczas nie było można nigdzie jej dostać. Po pewnym czasie wznowiono wydruk i oczekiwałam do wydania przedpremierowego aby ja zdobyć. Tak też było z kolejnymi. • Książkę czyta sie jednym tchem, Zawiera dużo życiowych faktów. Czytając ją każdy czytelnik zastanawia się jaki będzie jej koniec, wywiera silne emocje oraz łzy wzruszenia...

Historia ciekawa, jednak odstaje trochę od rzeczywistości. Społeczenstwo amerykanskie w tamtych latach było bardziej otwarte. Polecam