• Świadome śnienie jest bardzo popularne w niektórych kręgach. To stan, w którym jesteśmy świadomi podczas snu, wiemy, że jest to tylko fikcja, mara. Możemy starać się go dowolnie modyfikować, dzięki czemu pozbywamy się kompleksów, uczymy się różnych rzeczy bądź przyjemnie spędzamy czas. Nie jesteśmy jednak w stanie całkowicie kontrolować snów. • Trening świadomego śnienia Charliego Morleya to poradnik śnienia w połączeniu z buddyzmem. Autor przyznaje, że sam praktykował buddyzm, zna się też na świadomym śnieniu i widzi, że łączenie obu tych działań ma sens. • Z książki możemy wynieść całkiem sporo interesujących informacji na temat świadomego śnienia. Opisano tu m.in. czym jest świadomy sen, czemu śnimy i jakie są jego korzyści. Co ciekawe, autor napisał też kilka słów o badaniach nad tym zjawiskiem. Pokazał też techniki świadomego śnienia. • Bardzo interesującą częścią książki jest rozdział Zacieranie granic, w którym zaprezentowano doświadczenia docierania do tych części umysłów, które dla innych są „zamknięte”. Świadomy sen pozwala skorzystać z możliwości dotarcia poza granice snu. • Dodatkowo w książce znajdziemy rozdział poświęcony doświadczeniom autora. Praktykuje on świadome śnienie od wielu lat, prowadzi dzienniki i zgłębia tajemnice tego zjawiska. W dwóch dodatkach na końcu książki wybrał kilka przykładów snów, które mu się przytrafiły. • Sam temat poruszany w książce jest mi już po części znany. Uważam, że świadome śnienie to interesujący dział, który warto poznać. Byłam zaskoczona nowymi informacjami, które pojawiły się w tej książce – być może są one dobrze znane w świecie osób, które praktykują świadome śnienie, ale ja o nich nie wiedziałam. Mam na myśli chociażby dane na temat badania snu. • Trzeba też napisać kilka słów o wyglądzie książki. Podoba mi się, że w odpowiednich miejscach pojawiają się dymki z wyjaśnieniem autora. Wzbogacają lekturę, nadając jej szczególnego charakteru, jakbyśmy ciągle byli w kontakcie z autorem. Do tego nazwy rozdziałów, podrozdziałów i części książki mają swoje unikalne charaktery, co bardzo ładnie wygląda. • Ogólnie książka była interesująca, chociaż spodziewałam się chyba czegoś innego. Pomysł na zaprezentowanie kilku technik wspomagających świadome śnienie, które mogą też oddziaływać na nasze życie, jest ciekawy. Czasem jednak miałam wrażenie, że jestem przytłoczona informacjami. Może osoby, które interesują się tą techniką bardziej niż ja, będą z tego powodu zadowolone, bo dowiedzą się nowych rzeczy i poznają wiele cennych wskazówek.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo