• King, to King - pisarz wybitny. • Jednakże nie wszystkie opowiadania porywały do tego stopnia, że jak się ich nie przeczyta za jednym haustem, to kolejny dzień powinien nie nadejść. • Niektóre jak "N." czy "Rower stacjonarny" oczywiście zachwycają, a po zakończeniu jedyne czego żałujemy, że to tylko krótka opowieść. • Polecam i uważam, ze każdy pasjonat twórczości Kinga powinien zapoznać się również z tą pozycją.
  • Zbiór dość zróżnicowanych opowiadań. O ile niektóre wybitnie przypadły mi do gustu (jak choćby "N.") to część niestety zaskakiwała powi­erzc­hown­ości­a potraktowania tematu. Opowiadanie jest oczywiście krótką formą literacką, jednak nie powinno się dać streścić jego fabuły jednym zdaniem.
  • Co tu dużo pisać? King w rewelacyjnej formie. • Przez opowiadanie "N." nie dość, że wsiadłem do złego tramwaju (zjazd do zajezdni) i wylądowałem w mniej ciekawej okolicy Warszawy, to po dotarciu na uczelnie, stwierdziłem, że zajęcia nie są w sumie tak ważne, jak doczytanie do końca. • Polecam!
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo