• Ksiażkę Beaty Dmowskiej pt. Przysługa" zaczęłam przeglądać • z ciekawoscią, choć nie miałam wielkiego przekonania, że ją przeczytam w całosci. I muszę przyznać, że w miarę czytania coraz bardziej wciągała mnie jej akcja i doceniałam humor sytuacyjny tej powieści. Autorka wymyśliła zgrabną fabułę, gdzie podczas szukania skarbu na posesji dziadka bohaterki o imieniu Matylda, zostaje wykopany trup młodej zaginionej przed 10 laty Ukrainki, i to dokładnie w miejscu, które ktoś wskazał jako miejsce ukrycia skarbu. Od tej chwili sprawy się juz tylko coraz bardziej komplikują, a główna bogaterka, wraz z koleżanką Karoliną, muszą rozwikłąć trudną zagadkę z przeszłości, jeśli chcą odszukac i ocalić córkę Matyldy - Martę, która też zagineła w tajemniczych okolicznosćiach. Pojawia sie tutaj mnóswto bardzo ciekawych, intrygujących postaci, I są to bardzo plastyczne, żywo opisane nieszablonowe osoby, z którymi można sie zapoznac i zaprzyjaźnić. Obrazy wydarzeń sa plastyczne, a dialogi bardzo ciekawe i zabawne. Polecam te książke jako miłą odskocznie od problemówe dnia codziennego. Mozna się dobrze bawić, pośmiać i odstresować, ale nie braknie też i dreszczyka emocji. Polecam !
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo