• Przestępstwa, zabójstwa, kryminalne sprawy i nieprawdopodobne zdarzenia - to wszystko mieści się w tej niewielkiej książce, która ma nas przenieść w brudny i brutalny świat. • "Nie ufaj nikomu" to książka należąca do gatunku książek sensacyjnych i kryminału. Z zasady powinna to być lektura z wartką i w miarę możliwości oryginalną akcją oraz przewrotnymi wydarzeniami, które zachęcą czytelnika do zagłębienia się w opisywanej historii. Tutaj jednak, oprócz wartkiej akcji nie znalazłam niczego, co przyciągnęłoby moją uwagę na dłużej. Z każdą stroną miałam wrażenie, że czytam spisane w jednym utworze wszystkie filmy sensacyjne jakie zostały zekranizowane. Vasilij to główny bohater tej powieści, był w wojsku, jest przestępcą, później rozprawia się z wrogami. Jest wykreowany wręcz na superbohatera, który potrafi przechytrzyć nawet najbardziej wykwalifikowanych ochroniarzy i najgroźniejszych bandytów. Jego życie prywatne jest tutaj lekką wstawką, po to by dać odpocząć czytelnikowi od jego sensacyjnego życia. Jeśli szukacie mocno przerysowanej akcji, nad wyraz przypominającej największe produkcje filmowe i macie chwilkę czasu na zresetowanie umysłu to będzie dobra książka. Dla mnie niestety taka się nie okazała, a fakt - zapowiadało się bardzo fajnie. Wymierzanie zemsty, porachunki gangsterskie i te wszystkie inne fascynujące elementy mogły zlać się w jedną genialną całość. Jednak zabrakło mi w tej książce elementu wyważenia wszystkich przeżywanych przez głównego bohatera akcji. Myślę, że gdyby autor nie utworzył tylu nieprawdopodobnych sytuacji, książka byłaby bardziej realna i prawdziwa w odbiorze. A tak, otrzymujemy sensacyjną fantastykę, która mnie niestety nie porwała. • Myślę, że książka przypadnie do gustu osobom, które lubią dużą ilość niesamowitych wydarzeń, które napędzają akcję, jednak sprawiają jednocześnie wrażenie przesytu. Książka miała potencjał, który nie do końca został wykorzystany.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo