• "Cesarz" • Autor: Ryszard Kapuściński. Moja ocena: 9/10. • Rewelacyjna książka autorstwa Ryszarda Kapuścińskiego, w której jego char­akte­ryst­yczn­y, piękny styl pisania przenosi czytelnika w klimat cesarskiego pałacu w Etiopii. Choć objętościowo niewielka, publikacja ta jest wymagająca i skłania do głębszej refleksji nad mechanizmami władzy oraz upadkiem reżimów. • Kapuściński, jak ma to w swoim zwyczaju, kreśli obraz zarówno fascynujący, jak i niepokojący. Dzięki jego opowieści miałem wrażenie, że naprawdę byłem w Etiopii – w cesarskim pałacu, patrząc na cesarza i jego otoczenie zarówno w momentach chwały, jak i w dniach upadku. To wciągająca i piękna podróż, która skłania do zastanowienia się nad losem jednostek i systemów władzy, a także nad kruchością wielkich imperiów. • Gorąco polecam tę książkę każdemu, kto szuka literatury głębokiej, pełnej refleksji i napisaną językiem, który zachwyca swoją prostotą i elegancją. Cesarz to klasyka reportażu, która z pewnością zostanie w pamięci na długo po przeczytaniu. • ** 20:43 * 31.01.2025 * 09/2025 *
    +2 trafna
  • To moja pierwsza lektura spod pióra Ryszarda Kapuścińskiego. Książka krótka, lekka i przyjemna do czytania ale z bardzo uniwersalnym przesłaniem: czasy się zmieniają ale charaktery ludzkie nie! Bez pewnego przygotowania historycznego "Cesarz" będzie nieczytelny. Warto wcześniej zajrzeć choćby do wiki aby dowiedzieć się co nieco o bohaterze książki. 4.
  • Polecam przeczytanie tej książki.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo