• To nie tylko opowieść o ostatnich przedwojennych wakacjach elit i celebrytów, ale też zwykłych ludzi. Autorka sięga w ogóle do lat 30 -tych XX wieku, przede wszystkim pisze o sławnych i bogatych, dzięki którym dwudziestolecie międzywojenne podtrzymuje mniemanie, że wtedy Polska , to kraina mlekiem i miodem płynąca. • Autorka wiedzie czytelnika po bałtyckich kurortach, szczególnie Sopocie, należącym wówczas do Wolnego Miasta Gdańsk, z jego kasynami,hippiką i kortami. • A potem w Tatry, do Zakopanego, do którego z Warszawy dojechać można było Lukstorpedą, ponoć w 2 godz. • I na koniec Zaleszczyki , na dalekim południowo - wschodnim krańcu Polski, szczególnie ukochane przez celebrytów świata artystycznego i literackiego. • A wszystko, w opracowaniu autorki, bogato ilustrowane zdjęciami /prawie na każdej stronie/, relacjami prasowymi czy fragmentami pamiętników . Niektóre z nich publikowane są po raz pierwszy. • Atutem książki jest tez słowo autorki - precyzyjne i barwne, wiążące całość i wzbogacające przekaz. POLECAM
  • Ciekawa. Dobrze się czyta, świetne ilustracje. • Chwila zadumy nad nieprzewidywalnością losu...
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo