Recenzje dla:
  • Zachęcona kilkoma skandynawskimi pozycjami, sięgnęłąm po 'Sowę'... i niestety, ale nie polecam. Początek zapowiada się dość ciekawie, ale im dalej, tym gorzej. • Szef grupy dochodzeniowej - Holger Munch - cały czas jest niewyspany, z bólem głowy, zmęczony, rozkojarzony, a jego główna partnerka - Mia Kruger- pijana, nawalona psychotropami i usiłująca popełnić samobójstwo tak bardzo, że aż chce się ją dobić, żeby się nie męczyła psychicznie. • Z takimi śledczymi nie dziwi więc sposób prowadzenia dialogów, których większość wydaje się być rozmową z idiotą. • Do całości dochodzi wątek milionowych opłat za film, w którym przez kilka miesięcy ktoś ogląda dziewczynę chodzącą w kołowrotku i jedzącą suchą karmę dla zwierząt. • Za tego autora już podziękuję.
  • To moje drugie spotkanie z tym autorem. Pierwsze to "Sezon niewinnych". I choć jedna historia nie jest kontynuacją drugiej, to jednak warto zacząć od "Sezonu niewinnych". Obydwie pozycje bardzo mi się podobały. Ciekawa historia, wielowątkowa, z wieloma zwrotami akcji i zaskakującym finałem. Sympatykom kryminałów zdecydowanie polecam!
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo