• Ponownie spotykamy się z Aną Garcíą-Bres w Madrycie. Historyczka sztuki dowiaduje się o śmierci pewnego włoskiego bogacza. Wraz z Martninem Lohse zaczynają analizować i interpretować formę dokonanej zbrodni. Wspólnie dochodzą do wnioski, że nie jest to zwyczajny akt przemocy, a pewien znak. To ukryta informacja na temat tego, że właśnie rozpoczął się „wyścig”, w którym stawką jest zdobycie medalionu Hirama. Jego losy od czasów zakończenia drugiej wojny światowej są raczej mało znane. W każdym bądź razie nie wiadomo, co się podziało z tajemniczym ognistym amuletem. Ana godzi się współpracować z Martinem i podejmują śledztwo, odbywając podróż po niemal całej Europie. Ale to jednak nie wszystko. W ślad za dziewczyną podąża ktoś jeszcze. Osoba żądna władzy i zdobycia bezcennego medalionu. Dodatkowo Ana musi zmierzyć się z dotąd nierozwiązanymi sprawami z niedalekiej przyszłości. Historia związana ze zniknięciem medalionu zaprowadza ją nieoczekiwanie w miejsca, do których nie spodziewała się zawędrować... • Carla Montero jest mistrzynią powieści historyczno - szpiegowskich. W doskonały sposób buduje napięcie, akcja utrzymana jest w równym tempie, a zakocznie jak zwykle kompletnie zaskakuje czytelnika. Jej książki są dla mnie świetną rozrywką. Polecam gorąco.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo