• Okładka zachęca, aby sięgnąć po książkę. Druk duży, jak dla mnie ciut za (zbyt szybko się czyta: kilka godzin i po fabule). • Fajny motyw z panią Tolą czy rodziną mieszkającą w miejscowości Szwecja. Mnie podobne sytuacje w życiu spotkały (zepsute auto w świąteczny dzień, z dala od cywilizacji i wyciągnięta dłoń ludzi, po których najmniej można by się spodziewać, że pomogą). • Kilka cennych uwag, na temat życia w Polsce. • W początkowej fazie czytania, odczuwa się lekkie reminiscencje z Trylogii Różanej: "ladyboss", czy malarstwo ;). • Pozostaje tylko pytanie: Dlaczego powielane są schematy, wyrwane niczym z zagranicznych seriali, które spinają w klamrę całą opowieść i doprowadzają czytelnika do szału? Nie będę dalej pisać, bo nie chcę spojlerować. Zaintrygowanych odsyłam do książki. • Pozycja jest nie tylko, jak napisał Wydawca "...dla wszystkich nieh­eter­onor­maty­wnych kobiet, które tęsknią za literaturą o nich i dla nich." Jest po prostu dla ludzi mądrych i otwartych. Tych, którzy nie żyją w przeświadczeniu o swojej wyższości nad innością.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo