• Wanda Chotomska napisała świetną książkę dla dzieci o potędze muzyki i zwycięstwie dobra nad złem. • Mieszkańcy Miasteczka żyją sobie spokojnie i radośnie, wśród zieleni, śpiewu ptaków i muzyki. W tym Miasteczku używa się wyłącznie papieru nutowego - do zapisu wszystkiego, nawet rachunków i komunikatów urzędowych. Papieru w kratkę w ogóle się nie używa, nawet do mamtematyki. Bo w takich kratkowanych zeszytach wszystko wygląda jakby siedziało za kratami. • Aż tu pewnego dnia Miasteczko zostaje najechane przez wojsko Ponurasa. Ponuras nie dość, ze jest ponuty, to jeszcze jest głuchy jak pień i radują go tylko wystrzały armatnie. Swoje panowanie zaczął od zniszczenia wszelkich instrumentów muzycznych, a kto nie poddał się rozporządzeniu, trafił do lochu. Miasteczko z radosnego i rozśpiewanego zamieniło się w ponurą ruinę. • Tyranii Ponurasa nie poddaje się jedna jedyna rodzina, w której prym wiedzie pomysłowa Babcia. Obmyśla sprytny plan pozbycia się najeźdźcy. • Czy uda się uwolnić spod rządów Ponurasa? - Przeczytajcie sami. Jest to piękna, zabawna i pouczająca książka.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo