• Bardzo trudna, mocna i przerażająca książka. Świetny język. Trochę zbyt zagmatwane i za dużo postaci.
  • Nietypowy kryminał. Jego bohaterami są osoby tworzące prawdziwą, patologiczną mieszankę wybuchową: panie lekkich obyczajów, nastoletnie cwaniary, sadystyczni blokersi, naćpane koksy, niczym nieskrępowani homoseksualiści, lokalni bossowie... a to dopiero początek długiej listy czarnych charakterów. Dodajcie do tego twarde pięści, poodcinane kończyny, alkohol, narkotyki, seks, kazirodztwo, molestowanie, mnóstwo wulgaryzmów i ostry humor, a otrzymacie opowieść o mrocznej i brudnej stronie Krakowa i Osiedlu, na którym rządzi ten, kogo stać na największą bezwzględność. „Betonowy Pałac” Gai Grzegorzewskiej – bo o tę książkę chodzi – nie jest może lekturą dla wrażliwego odbiorcy, ale naprawdę jest to tytuł godny polecenia. ao
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo