Antynoble:

Ignobel Prizes

Autor:
Marc Abrahams
Tłumacz:
Rafał Śmietana
Wydawca:
Społeczny Instytut Wydawniczy Znak (2004)
ISBN:
83-240-0446-7
Autotagi:
druk
historia
książki
2.0

Za co można otrzymać nagrodę AntyNobla? Na przykład za opatentowanie koła. Kto ją może otrzymać? Choćby francuscy skauci, którzy usunęli starożytne malowidła z jaskini, sądząc, że to graffiti. Kapituła AntyNobla przyznaje od 1991 roku nagrody za najgłupsze i najbardziej kuriozalne badania naukowe oraz inne osiągnięcia, "których nie można lub nie powinno się powtarzać": Ceremonia wręczenia nagród, którą prowadzą co roku na Uniwersytecie Harvarda autentyczni nobliści, jest równie interesująca jak pomysły samych laureatów.
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Takie sobie czytadełko, miejscami zabawne i niegłupie. Nie przyciąga jednak, niestety.
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo