Antynoble:

Ignobel Prizes

Autor:
Marc Abrahams
Tłumacz:
Rafał Śmietana
Wydawca:
Społeczny Instytut Wydawniczy Znak (2004)
ISBN:
83-240-0446-7
Autotagi:
druk
historia
książki
2.0

Za co można otrzymać nagrodę AntyNobla? Na przykład za opatentowanie koła. Kto ją może otrzymać? Choćby francuscy skauci, którzy usunęli starożytne malowidła z jaskini, sądząc, że to graffiti. Kapituła AntyNobla przyznaje od 1991 roku nagrody za najgłupsze i najbardziej kuriozalne badania naukowe oraz inne osiągnięcia, "których nie można lub nie powinno się powtarzać": Ceremonia wręczenia nagród, którą prowadzą co roku na Uniwersytecie Harvarda autentyczni nobliści, jest równie interesująca jak pomysły samych laureatów.
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Takie sobie czytadełko, miejscami zabawne i niegłupie. Nie przyciąga jednak, niestety.
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo