Kopciuszek II:

spełnione marzenia

Reżyseria:
John Kafka
Scenariusz:
Jule Selbo
Tom Rogers
Wydawca:
CD Projekt (2002-2012)
Autotagi:
filmy i seriale
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Kopciuszek jest już żoną księcia. Musi zacząć poznawać swoje nowe obowiązki, a wśród nich jest przygotowanie królewskiego balu. Jednak dziewczyna nie może zrozumieć dworskich zasad. Według niej menu, kolory, stroje i tańce są niedorzeczne. Chce wprowadzić własne zasady. Innym jej zadaniem jest przygotowanie Festiwalu Wiosny. Jacek, mysi przyjaciel Kopciuszka, bardzo chce jej pomóc, ale wie, że w swojej obecnej postaci nie jest w stanie tego zrobić, dlatego prosi Wróżkę Chrzestną o zmianę w człowieka. Jakby tego było mało – Anastazja, przyrodnia siostra Kopciuszka, zakochuje się w piekarzu, czego nie akceptuje jej matka, za to Kopciuszek bardzo jej kibicuje w tej miłości. • Kopciuszek II: Spełnione marzenia to druga część klasycznej bajki. Ten obraz powstał w 2002 roku. Co ciekawe, pierwsza część miała wtedy 52 lata. • Druga część Kopciuszka składa się z trzech miniopowieści. Z pierwszej dowiadujemy się, jak bohaterka radziła sobie podczas pierwszych dni w zamku. Widzimy jej zmagania z dworskimi zwyczajami i szukaniem własnej pozycji w tym nowym świecie. Druga historia opowiada bardziej o mysim przyjacielu Kopciuszka, Jacku. Mysz postanowiła, że chce być człowiekiem. W ten sposób bardziej mógłby pomóc Kopciuszkowi. Jednak poza wzrostem i wyglądem nie zmieniło się prawie nic – Jacek nadal bał się kota, był nieporadny i nie zawsze pomocny. W trzecim obrazie zobaczymy przygody Anastazji, która się zakochała, oraz... Lucyfera, który także poczuł miętę. • W dwóch opowieściach Kopciuszek jest jedynie postacią drugoplanową. Obrazy skupiają się na innych bohaterach, co w sumie wpisuje się dość dobrze w ideę tego filmu. Wszystko bowiem zaczyna się od tego, że myszy postanawiają stworzyć książkę z historiami dotyczącymi Kopciuszka i ich samych. Dlatego też bajka ta podzielona jest na trzy opowieści i wypada to dość logicznie. • W tej części możemy usłyszeć m.in. Katarzynę Tatarak w roli Kopciuszka, Jacka Kopczyńskiego jako jej męża, Wojciecha Paszkowskiego jako Jacka i Janusza Witucha jako Kajtka. Do tego mamy Mirosławę Krajewską w roli Wróżki Chrzestnej i Izabelę Dąbrowską jako Anastazję. • Historia dziewczyny z ludu, która zakochuje się z wzajemnością w księciu podczas jednego wieczoru i gubi pantofelek, znana jest na całym świecie. Nie dziwi więc, że Disney postanowił wrócić do tej opowieści. Szkoda tylko, że po tylu latach. Co zaskakujące, jest to bajka bardzo podobna wizualnie do pierwszej części. Nadal rysowana, nie komputerowa, z postaciami tak dokładnie odwzorowanymi, że aż miło popatrzeć. Nie brakuje piosenek i celnych przesłań, m.in. by być zawsze sobą, że nieważny jest wzrost, a dobre serce i chęci. Wiele się dzieje i jest to znacznie lepiej wykonana bajka niż podobna w formule trzecia część Pięknej i bestii. Film dla całej rodziny, choć brakuje mu nieco uroku pierwszej części.
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo