Pokolenie IKEA:

kobiety

Autor:
C. Piotr
Wydawcy:
Legimi (2018-2023)
Wydaw. Novae Res - Wydawnictwa Innowacyjne (2012-2023)
novares (2010)
Zaczytani
Wydane w seriach:
Obyczajowa
Autotagi:
druk
książki
powieści
proza
Więcej informacji...
3.3 (22 głosy)

„Pokolenie Ikea” to opowieść o ludziach, którzy pracują po to, aby spłacać kredyty, rozczarowani rygorystycznym, sprzedanym za namiastki szczęścia życiem. Jak zabawia się w piątkowy wieczór młody gwiazdor warszawskiej palestry? O czym śni Olga, grzeczna dziewczynka z dobrego domu, codziennie wbijająca się w garsonkę? Za czym tęsknią ludzie w szklanych wieżowcach? Co jeszcze można sprzedać? Czy życie trwa przez dwa tygodnie w roku? PREMIERA FILMU w marcu 2023 roku! W rolę Czarnego wcielił się Bartosz Gelner, a postać Olgi wykreowała Michalina Olszańska. W pozostałych rolach zobaczycie również Majkę Jeżowską (debiut na wielkim ekranie!), Pawła Małaszyńskiego, Jana Aleksandrowicz-Krasko oraz gościnnie Karolinę Gorczycę. Książka zawiera dodatki filmowe w postaci tekstów i zdjęć z planu zdjęciowego. PRZECZYTAJ, ZANIM OBEJRZYSZ FILM! Włosy to nie jest jedyna rzecz, która różni postać literacką a ekranową. Do roli Piotra C. przymierzałem blondynów, szatynów, rudych, łysiejących, łysych, wysokich i niskich, chudych i napakowanych. Miałem gdzieś kolor włosów lub ich brak. Tacy faceci jak Czarny mają naprawdę różne kształty i kolory. Oni mają to coś. Czar. Urok. Luz. Jeśli tego by zabrakło, to żadna fryzura nie pomoże. Albo jest prawda, albo jej nie ma. Proces zdjęć próbnych prowadziła wybitna reżyser castingu Kasia Gryciuk-Krzywda. Kasia wskazała na Bartka Gelnera jako jeden z dwóch swoich głównych typów. Bartek, który był wtedy zaangażowany w zdjęcia do innej produkcji, nie mógł pojawić się na castingu. Rolę miał dostać ktoś inny, ale ciągle czułem niedosyt. Spotkałem się po kilku tygodniach z Bartkiem i po dziesięciu minutach rozmowy wiedziałem, że to jest Czarny. Dawid Gral, reżyser filmu Pokolenie Ikea Najtrudniejsze w tworzeniu postaci Czarnego było to, że jest tak zwanym Dupiarzem. Musiałem się po prostu zorientować, jak rozkłada się energia osoby, która często zmienia swoje partnerki seksualne. Jeśli chodzi o proces przygotowawczy, spędziliśmy z reżyserem dużo wspólnych chwil, czas na dodatkowych przygotowaniach u niego w mieszkaniu, gdzie rozkminialiśmy na wiele sposobów scenariusz i dopowiadaliśmy sobie nawzajem różnego rodzaju rzeczy. To był bardzo długi proces, który ja osobiście przy tworzeniu postaci bardzo lubię. Czyli długie rozmowy z reżyserem i możliwość delikatnych zmian dialogowych, całych scen oraz psychologicznego przeprowadzenia postaci. Bartosz Gelner, filmowy Czarny Myślę, że wielu ludzi, wiele grup społecznych znajdzie w tym filmie coś dla siebie. To nie jest tylko opowieść o millenialsach z korpo, dotykamy wielu bardzo uniwersalnych tematów. Przede wszystkim tego, czy i dlaczego wszyscy potrzebujemy w życiu miłości. I czy aby na pewno musi to być miłość romantyczna, którą sztuka i popkultura zwykła z jakiegoś powodu stawiać ponad przyjaźnią, partnerstwem, miłością rodzicielską czy nawet pasją do swojej pracy i zainteresowań. Bo tak, dla mnie to ostatnie również jest rodzajem miłości. Michalina Olszańska, filmowa Olga

Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Dla mnie książka poprawiająca humor. Przypomina miejsca w Warszawie w których można było na chwilę zapomnieć o studiach, oraz ciężkiej pracy w korpo i nie tylko... Dokumentarność wydarzeń raczej nie zrozumiała dla kogoś, kto nie studiował i nigdy nie mieszkał w Warszawie. Dla niektórych czytelników pisana przez Prawnika prostym językiem opowieść może budzić niesmak. Jednakowoż kiedy odpuścimy autorowi poziom poprzeczki formy pisarskiej, możemy liczyć na dobrą zabawę.
  • Słabiutka. Pisana wulgarnym językiem, dużo o seksie i "zaliczaniu", w sumie to książka o niczym. Reklamuje się jako portret współczesnych 30. latków pracujących w korpo. A naprawdę jest bardzo płytkim i stereotypowym obrazem. Przeczytałam połowę i się poddałam.
  • Czarna komedia o słoikach i ich Wielkim życiu.
  • Trudno to nazwać literaturą przez wielkie L. Ale dzięki tej książce można poznać "od środka" kawałek świata ludzi pracujących w korporacjach. Świata, który nie zawsze jest nam dostępny, i o którym mamy często wyrobione błędne wyobrażenie. Książeczka nieduża, czyta się lekko, więc nie zabierze dużo czasu.
1 2
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Opis
Inne tytuły:Kobiety. Cz. 2 kobiety
Autor:C. Piotr
Wydawcy:Legimi (2018-2023) Wydaw. Novae Res - Wydawnictwa Innowacyjne (2012-2023) novares (2010) Zaczytani
Serie wydawnicze:Obyczajowa
ISBN:978-83-7722-327-7 978-83-7722-372-7 978-83-7722-928-6 978-83-7722-929-3 978-83-7722-945-3 978-83-8083-419-4 978-83-8083-446-0 978-83-8083-478-1 978-83-8147-271-5 978-83-8147-272-2 978-83-8313-378-2 978-83-8313-464-2 83-7722-372-7 78-83-7722-928-6 978-83-7722-028-4 978-83-7723-372-7 978-83-7772-928-6
Autotagi:audiobooki beletrystyka dokumenty elektroniczne druk e-booki epika książki literatura literatura piękna nagrania powieści proza zasoby elektroniczne
Powyżej zostały przedstawione dane zebrane automatycznie z treści 44 rekordów bibliograficznych, pochodzących
z bibliotek lub od wydawców. Nie należy ich traktować jako opisu jednego konkretnego wydania lub przedmiotu.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo