Spowiedź polskiego kata

Autor:
Jerzy Andrzejczak
Wyd. w latach:
1996 - 2020
Wydane w seriach:
Nowy Tygrys,
ISBN:
83-87035-35-1, 978-83-946528-3-8
83-856-58-3, 83-85658-00-3
Autotagi:
druk
książki
Więcej informacji...
2.2 (5 głosów)

"Tło książki Jerzego Andrzejczaka stanowi stosunek każdego z nas do kary śmierci. Poznajemy w niej bowiem nie tylko kata, ale też skazanych oczekujących na kostuchę. Książka wymusza przez to zadawanie sobie wielu pytań i bezpośrednio konfrontuje czytelnika z własnym stosunkiem do zabijania, robi to jednak w sposób uczciwy, acz atypowy. Niejako jak w sądzie, pozwala wysłuchać obu „stron” – kogoś, jak się zdaje beznamiętnie i na zimno odbierającego życie oraz wielu sprawców zabójstw, którzy stracili panowanie nad sobą i rzeczywiście żałują swoich czynów. Czy można ich ze sobą porównywać? Czy uzasadnione zabijanie jest mniej amoralne niż przypadkowe, nieplanowane? Czy większość ma prawo decydować o życiu jednostki? Czy zabijając zabójców nie dajemy mimowolnie przyzwolenia na zabijanie, nie uczymy go młodego pokolenia?" Jarosław Stukan
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Za mało w książce jest wywiadu z polskim katem a za dużo poświęcone jak wyglądały kary śmierci w średniowieczu i z kąd wywodzi się słowo "kat". Na całą książke może tylko połowa lub aż połowa poświęcona jest rozmowie z bohaterem.Książka nie robi takiego szału jak powinna ale od niechcenia warto przeczytać :-)
  • Książkę czytałem z mieszanymi odczuciami. Z jednej strony byłem pełen podziwu dla wysiłku autora , który zebrał ogromną faktografię, dla dokumentacji faktów. Z drugiej strony odrzucała mnie fascynacja autora ostatnimi chwilami przed egzekucją i realistycznymi opisami samych egzekucji. Poza tym nie rozumiem, dlaczego autor z uporem godnym lepszej sprawy na siłę próbuje zdyskredytować w rozmowie osobę ostatniego kąta,wykonującego zawód usankcjonowany w tamtym czasie prawem. Zresztą odnosiłem czasami wrażenie, że odpowiedzi nie były rzeczywistymi odpowiedziami kata lecz manipulacją autora, by udowodnić postawioną przez siebie tezę, że kat to osoba doszczętnie zdemoralizowana i zdegenerowana. Dlatego za całość 1/5
  • Książka może być przyczynkiem do dyskusji o karze śmierci - przywrócić ją czy nie. Warto ją przeczytać i przemyśleć.
  • Nie dałam rady tego przeczytać w całości. Dla mnie 1/5
1 2
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Opis
Autor:Jerzy Andrzejczak
Wydawcy:Aktywa Wydawnictwo-Księgarnia Piotr Witold (2018-2020) Legimi (2018-2020) Infopress (1997) Wydawnictwo INTRYGA (1996-1997) K. M. S. O (1996)
Serie wydawnicze:Nowy Tygrys,
ISBN:83-87035-35-1 978-83-946528-3-8 83-856-58-3 83-85658-00-3
Autotagi:druk epika książki literatura literatura faktu, eseje, publicystyka literatura piękna literatura stosowana reprodukcje sprawozdania wywiady
Powyżej zostały przedstawione dane zebrane automatycznie z treści 22 rekordów bibliograficznych, pochodzących
z bibliotek lub od wydawców. Nie należy ich traktować jako opisu jednego konkretnego wydania lub przedmiotu.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo