Moje Bronowice, mój Kraków

Autor:
Maria Rydlowa (1924-2021)
Wyd. w latach:
2013 - 2024
ISBN:
978-83-08-05237-2, 978-83-08-05295-2
978-83-08-05300-3, 978-83-08-08428-1
Autotagi:
dokumenty elektroniczne
druk
e-booki
książki
Więcej informacji...
4.8 (4 głosy)

Wspomnienia Marii Rydlowej – prawdziwa skarbnica wiedzy o międzywojennych Bronowicach i młodopolskiej przeszłości Krakowa

Osobista opowieść autorki, pochodzącej z bronowickiej chłopskiej rodziny – o dzieciństwie i młodości w Bronowicach Małych, o Krakowie w czasie okupacji i latach powojennych, naznaczonych terrorem stalinowskim, o edukacji, przyjaźniach i życiu codziennym.

Bardzo ciekawe są rozdziały o bronowickich Żydach, o życiu w czasie wojny i po wojnie w sławnej Rydlówce, o służbie w Armii Krajowej. W książce przewija się mnóstwo znanych postaci, w tym postaci kobiet - Anny Rydlówny (pielęgniarki i pedagoga, siostry poety Lucjana Rydla), Teresy Kulczyńskiej (krakowianki, córki profesora UJ, pielęgniarki i społecznicy, autorki podręczników) i Pepy Singer (córki bronowickiego karczmarza, będącej pierwowzorem Racheli z Wesela Wyspiańskiego). Te trzy sylwetki kobiet z różnych środowisk społecznych dobrze ukazują zarówno bronowicką, jak i krakowską przeszłość, autorka zaś, pochodząca z ciekawie opisanej chłopskiej rodziny, jak gdyby jednoczy swoją opowieścią te trzy sfery, dzisiaj już słabo rozpoznawalne.

Książka barwna, pełna ciekawych anegdot o ludziach zamieszkujących przedwojenne Bronowice, wieś obrosłą literacką legendą, bogato ilustrowana fotografiami z prywatnego archiwum autorki.

Posłowie Jana Rydla.

Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Bardzo wielką radość i przyjemność czytania sprawiła mi książka Marii Rydlowej pt. „Moje Bronowice mój Kraków”. Książka ta jest cenną skarbnicą wiedzy o historii Bronowic i Krakowa. Zaintrygowały mnie szczególnie dzieje rodziny Trąbków i Rydlów wpisane w historię i literaturę Polski, widziane oczami rodowitej Bronowiczanki, Marii Trąbki, późniejszej żony Jacka Rydla, wnuka słynnego poety młodopolskiego Lucjana Rydla, uwiecznionego w dramacie „Wesele” Stanisława Wyspiańskiego. Maria Rydlowa jest opiekunką słynnej Rydlówki – Muzeum Młodej Polski w Krakowie, w czasie II wojny światowej była żołnierzem AK, po wojnie pracowała w Wydawnictwie Literackim. • Autorka barwnie opisuje losy swojej rodziny: kochanej babci Katarzyny, surowej, wymagającej matki Stanisławy i ojca Karola - społecznika. Dla czytelników kochających literaturę młodopolską ważne będzie przedstawienie losów bohaterów „Wesela”: Lucjana Rydla, Racheli, czyli Józefy Singer oraz Haneczki - Anny Rydlówny. Walorem książki jest także piękny literacki język oraz ciepły, nastrojowy, sentymentalny klimat wspomnień, nawiązujący do głębokich uczuć religijno-patriotyczno-rodzinnych. Każdy znajdzie w tym bogactwie treści coś dla siebie. Jest to książka dla czytelników lubiących wartościową, mądrą literaturę.acz
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Opis
Autor:Maria Rydlowa (1924-2021)
Posłowie:Jan Rydel
Wydawcy:Wydawnictwo Literackie Oficyna Literacka Noir sur Blanc (2013-2024) Legimi (2016) NASBI (2013) IBUK Libra (2013) Wydaw. Literackie (2013) ebookpoint BIBLIO (2013)
ISBN:978-83-08-05237-2 978-83-08-05295-2 978-83-08-05300-3 978-83-08-08428-1
Autotagi:autobiografie biografie dokumenty elektroniczne druk e-booki elementy biograficzne książki literatura literatura faktu, eseje, publicystyka rodzina zasoby elektroniczne
Powyżej zostały przedstawione dane zebrane automatycznie z treści 15 rekordów bibliograficznych, pochodzących
z bibliotek lub od wydawców. Nie należy ich traktować jako opisu jednego konkretnego wydania lub przedmiotu.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo