Dywan

Tytuł oryginalny:
Carpet people
Autor:
Terry Pratchett (1948-2015)
Tłumacz:
Jarosław Kotarski (1961-2012)
Wydawca:
Dom Wydawniczy Rebis (1997-2012)
ISBN:
83-7120-489-2, 978-83-7510-607-7
Autotagi:
druk
książki
powieści
proza
5.0

Na początku była jedynie nie kończąca się płaskość. A potem stał się Dywan... Teraz zamieszkują go rozmaite rasy i szczepy. Dywan ma już historię oraz opowieści. Ta opowieść o Tąpnięciu szerzącym zniszczenie na Dywanie, o żądnych władzy moulach i o dwóch braciach, którzy po zniszczeniu rodzinnej wioski wyruszyli na przygodę nad przygodami. Jest też o tym, że nastąpi koniec (bez happy endu), jeśli ktoś czegoś w tej sprawie nie zrobi. [www.lubimyczytac.pl].
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Dywan Terry Prachett popełnił gdy miał lat 17.To wydanie jest późniejsze i przez autora poprawione zapewne sporo w porównaniu z oryginałem. Świeży pomysł, chyba jeden z pierwszych + korekta po latach doświadczeń z gustami czytelników ( a nierzadko fanów ) i własnym, dały zaskakująco ciekawy efekt. Nie czyta się jednym tchem, bo oddychać trzeba i bez wątpienia czasem szczerze uśmiechnąć. Spora doza humoru, opowieść z rodzaju awanturniczo-podróżniczo-kata­stro­ficz­nych­ ( nowy gatunek... ) wciąga. Nie wiem czy Prachett inspirował się czymś, kimś, czymkolwiek, ale na pewno tym opowiadaniem ( niestety jedna część i nie ma więcej, a kolejne opowiadania autora to już inne historie ) mogli by się zainspirować filmowcy. Niby fantasy, niby tragedia, niby "trup ściele się gęsto", ale nie jest mroczno jak u Tolkiena, jest szybciej niż u Sapkowskiego i dojrzalej ( chodzi o wiek bohaterów, nie styl pisania.. chociaż... ) niż u Pani Rowling.
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo