Imperium mongolskie

Autor:
Stanisław Kałużyński (1925-2007)
Wydawca:
Państwowe Wydawnictwo Wiedza Powszechna (1970)
Wydane w seriach:
Omega
Omega - Wiedza Powszechna
Biblioteka Wiedzy Współczesnej
Autotagi:
druk
książki
4.0

Książka przedstawia dzieje "największego imperium świata" - średniowiecznego imperium Mongołów; szkicuje obraz społeczeństwa i kultury mongolskiej. Autor śledzi rozwój wydarzeń od czasów wielkiego Czyngis-chana, poprzez panowanie wybitnych władców (Ugedej, Möngke czy Kubiłaj) po okres rozpadu ich państwa, obejmującego prawie całą Azję i część Europy (Azję Środkową, Chiny, Koreę, Birmę, Transoksanię, Iran i ziemie Złotej Ordy). Wiele miejsca autor poświęca kontaktom gospodarczym, politycznym i kulturalnym krajów Europy - w tym także Polski - z państwem mongolskim, uwzględniając rolę odegraną w tych kontaktach przez podróżników europejskich.
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • "Imperium mongolskie" • Autor: Stanisław Kałużyński • Moja ocena: 7/10. • "Imperium mongolskie" Stanisława Kałużyńskiego to zwięzłe, ale wartościowe opracowanie, które w przystępny sposób przybliża czytelnikom dzieje jednego z największych imperiów w historii świata. Temat jest fascynujący, a autor – mimo ogromnej wiedzy i doświadczenia – zdecydował się na dość skondensowaną formę, co niestety może pozostawiać czytelnika z pewnym niedosytem. Mimo to książka doskonale spełnia swoją rolę jako wprowadzenie do historii Mongolii, a dla tych, którzy pragną zgłębić temat bardziej szczegółowo, Kałużyński przygotował inne, bardziej rozbudowane prace na ten temat. • Jednym z najciekawszych aspektów tej książki jest sposób, w jaki autor ukazuje podejście mongolskich władców do kwestii religijnych na podbijanych terenach. Ich niezwykła tolerancja religijna i swoista wrażliwość wobec różnych wyznań są tu szczególnie interesujące, choć warto zauważyć, że często była to strategia polityczna, a nie tylko gest dobrej woli. Szczególnym zaskoczeniem była dla mnie informacja o obecności nestorian na ziemiach mongolskich, co stanowi ciekawy przykład religijnego pluralizmu w obrębie imperium – fakt, który wcześniej był mi zupełnie nieznany. Kałużyński świetnie ilustruje, jak polityczne i religijne decyzje mongolskich władców przenikały się nawzajem, kształtując wyjątkowy charakter ich imperium. • Lektura tej publikacji była dla mnie prawdziwie odkrywcza. Autor z powodzeniem ukazuje nie tylko militarne aspekty ekspansji Mongolii, ale także jej wpływ na politykę, kulturę i gospodarkę terenów podbitych przez mongolskich władców. Opisuje zarówno imponujące sukcesy militarne, jak i procesy administracyjne, które uczyniły z tego imperium potęgę o globalnym zasięgu. • Jeśli chodzi o samo wydanie, warto zauważyć, że książka ma już swoje lata – została opublikowana 54 lata temu, co widoczne jest zarówno w jakości druku, jak i w grafice. Ilustracje są dość przeciętne pod względem czytelności, co może nieco utrudniać odbiór dla współczesnego czytelnika. Jednak w dobie Internetu łatwo znaleźć ich bardziej przejrzyste wersje, co nie stanowi większej przeszkody w korzystaniu z książki. Warto też wspomnieć, że była to publikacja wydana w ramach "taniej książki", co częściowo tłumaczy jej jakość. • Mimo drobnych mankamentów wydawniczych, treść książki broni się znakomicie, oferując solidną dawkę wiedzy w kompaktowej formie. Stanisław Kałużyński, jak zawsze, imponuje erudycją i klarownością przekazu. Dla wszystkich zain­tere­sowa­nych­ historią Azji Środkowej i Mongolii, "Imperium mongolskie" to lektura warta uwagi. • Polecam tę książkę z pełnym przekonaniem.
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo