Czarne dziury czyli Uwięzione światło

Tytuł oryginalny:
Prisons of light - black holes
Autor:
Kitty Ferguson
Tłumaczenie:
Bogumił Bieniok
Ewa L. Łokas
oraz:
Bogumił Bieniok
Wydawca:
Prószyński i Spółka (1999)
Wydane w seriach:
Na Ścieżkach Nauki
ISBN:
83-7255-067-0
Autotagi:
druk
książki
4.0 (2 głosy)
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Na wstępie ustalmy jedną rzecz - nie jest to książka naukowa jak twierdzą niektórzy z poprzednich opiniodawców. Podkreślam to w tym celu, aby nikt takim opisem się nie zniechęcił. Nie znajdziemy w "Czarnych dziurach..." naukowych opisów czy skomplikowanych wzorów. Znajdziemy natomiast w miarę przystępnie wyjaśnione zjawiska, począwszy od podstawowego dla zrozumienia tej książki pojęcia grawitacji. Czyni to z tej książki pozycję nie naukową a popularnonaukową, czyli przeznaczoną dla szerokiego kręgu odbiorców. Zrozumieją ją wszyscy, którzy nie wagarowali na fizyce w szkole podstawowej. • Książka opisuje zagadnienie czarnych dziur od momentu kiedy czysto teoretycznie przewidziano ich istnienie, poprzez poszukiwania dowodów na ich obecność, do lat dziewięćdziesiątych XX wieku kiedy... Może nie będę zdradzał zbyt wiele, napiszę jedynie, że autorka opisała temat dość wyczerpująco a układ książki sprawia wrażenie przemyślanego i spójnego. • Autorka, przystępnie wyjaśniając pojęcia fizyczne i astronomiczne, okrasza całą historię anegdotami dotyczącymi naukowców uczestniczących w badaniach nad czarnymi dziurami, co czyni książkę dużo bardziej atrakcyjną niż gdyby jedynie przytaczała suche fakty zilustrowane diagramami i zdjęciami. • Pewne zastrzeżenia miałem do języka użytego przez autorkę. Wiele zdań jest w tej książce dość niepotrzebnie złożonych, dowcip czasem bywa nieco niezręczny, a w jednym miejscu znalazłem nawet błąd logiczny (który jednak łatwo można było wychwycić z kontekstu). Nie wiem na ile temu mojemu odczuciu przysłużyło się tłumaczenie. Nie odbiło się to jednak zbyt mocno na odbiorze książki i nie odebrało frajdy z poznania szalenie interesującego zagadnienia. • Książki takie jak "Czarne dziury..." pozwalają oderwać się od codzienności, spojrzeć na tę naszą Ziemię i jej problemy z dużego dystansu. Pozwalają polewitować nieco gdzieś wysoko nad naszą planetą i jednocześnie mobilizują do pracy wyobraźnię. I chyba właśnie za to tak bardzo je cenię
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo