Drugi dziennik:

21 czerwca 2012 - 20 czerwca 2013

Autor:
Jerzy Pilch (1952-2020)
Wyd. w latach:
2012 - 2018
Autotagi:
dokumenty elektroniczne
druk
e-booki
historia
książki
Więcej informacji...
4.7 (3 głosy)

Nowa książka Jerzego Pilcha w Wydawnictwie Literackim

Kiedy w czerwcu 2012 roku Jerzy Pilch zaczyna pisać drugi tom dziennika, Polska wylega na stadiony i w nieznośnym upale przeżywa rytualne porażki drużyny narodowej. Pisarz, wytrawny filozof polskiej piłki nożnej, przybiera tymczasem bardziej osobisty ton: odwraca się od telebimów na sąsiednim placu Defilad i w mieszkaniu na Hożej konfrontuje się ze wzmożeniem rzeczy ostatecznych. Kobiety odchodzą w siną dal – demony podchodzą ze wszystkich stron. Rzadsze stają się wizyty w realnej Wiśle – imaginacyjnej prawie nie opuszcza.

Otwarcie pisze o tęsknocie za zdrowiem, o uldze porannych przebudzeń, szansach na życie wieczne. Bablu, Cioranie, Dostojewskim. Obok osobistych przemyśleń nie brak tu anegdot i nawiązywań do bieżących wydarzeń. Typowe dla autora dystans i ironia, połączone z przeczuciem nieuniknionej, ale i na swój sposób wyzwalającej utraty kontroli nad wszystkim, czynią „Drugi dziennik…” frapującą i nieprzewidywalną lekturą. Bo to, co tak naprawdę zostało, to „Bóg i piłka nożna”. Ponad wszystko, „Drugi dziennik…” to prawdziwa rozkosz obcowania z Pilchowską frazą w sensie ścisłym.

Jerzy Pilch (ur. 1952 r. w Wiśle) – pisarz, dramaturg, felietonista. Na jego frazie wychowało się całe pokolenie polskich czytelników.

Był felietonistą „Tygodnika Powszechnego”, „Polityki”, „Dziennika”, „Przekroju”.

W 1988 roku zadebiutował tomem opowiadań „Wyznania twórcy pokątnej literatury erotycznej”, nagrodzonym Nagrodą Fundacji im. Kościelskich (1989).

Ośmiokrotnie nominowany do literackiej Nagrody Nike.

Cztery jego książki znalazły się w finalne Nike: „Tezy o głupocie, piciu, umieraniu” (1998), „Bezpowrotnie utracona leworęczność” (1999), „Pod Mocnym Aniołem” (2001) i „Moje pierwsze samobójstwo” (2007). Powieść „Pod Mocnym Aniołem” została laureatką tej nagrody. Ostatnio nominację dostał również „Dziennik” – do Nagrody Literackiej Nike za 2013 rok.

Laureat Paszportu Polityki za książkę „Bezpowrotnie utracona leworęczność” (1998).

Dwa razy jego utwory znalazły się na liście stu najlepszych książek w USA wytypowanych przez magazyn „Kirkus Reviews”: „Tysiąc spokojnych miast” (2010) i „Moje pierwsze samobójstwo” (2012).

Powieść „Spis cudzołożnic. Proza podróżna” w 1994 roku doczekała się ekranizacji – autorem scenariusza i odtwórcą głównej roli jest Jerzy Stuhr. Na początku przyszłego roku na ekran trafi również adaptacja „Pod Mocnym Aniołem” w reżyserii Wojciecha Smarzowskiego.

Jerzy Pilch jest autorem scenariuszy dwóch filmów z serii „Święta polskie”, tj. „Żółty szalik” (2000) w reżyserii Janusza Morgensterna i „Miłość w przejściu podziemnym” (2006) w reżyserii Janusza Majewskiego.

Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Pilch przyznaje, że pisanie dziennika jest trudne. Błyskotliwości nie kupuje się w aptece, nie zawsze ma się pod ręką jej odpowiednią dawkę. Autoironia autora cały czas trzyma się mocno, ale postęp choroby zaprawia ją gorzko. Lęk przed operacją, gdy pisarz, mistrz frazy w sensie ścisłym, dochodzi do „kresu farmakologii”, przeradza się w lęk przed stratami intelektualnymi. • Dalszy ciąg recenzji oraz klasyfikacja końcowa na stronie [Link] • Katarzyna Nowicka • BPMiG w Zagórowie
  • Moja ocena nie będzie obiektywna, ponieważ mam słabość do prozy Jerzego Pilcha i zachwycam się każdą Jego książką. J. Pilch intryguje, wzrusza, zmusza do myślenia. • Jestem fanką tego pisarza, czekam na nową powieść. • Magdalena Boguszewicz
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Opis
Inne tytuły:21 czerwca 2012 - 20 czerwca 2013
Autor:Jerzy Pilch (1952-2020)
Wydawcy:Legimi (2016-2018) Wydawnictwo Literackie Oficyna Literacka Noir sur Blanc (2013-2018) WL (2014) NASBI (2013) ebookpoint BIBLIO (2013) Wielka Litera (2012)
ISBN:978-83-08-05282-2 978-83-08-05289-1 978-83-63387-05-1 978-08-05282-2 978-83-05282-2
Autotagi:autobiografie biografie czasopisma dokumenty elektroniczne druk e-booki elementy biograficzne epika historia książki literatura literatura faktu, eseje, publicystyka literatura piękna proza zasoby elektroniczne
Powyżej zostały przedstawione dane zebrane automatycznie z treści 17 rekordów bibliograficznych, pochodzących
z bibliotek lub od wydawców. Nie należy ich traktować jako opisu jednego konkretnego wydania lub przedmiotu.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo