Pan Stópka i pyzy dla krokodyla

Autor:
Katarzyna Zychla
Ilustracje:
Katarzyna Urbaniak
Wydawca:
Księgarnia Wydawnictwo Skrzat Stanisław Porębski (2024)
ISBN:
978-83-8207-927-2
Autotagi:
druk
książki
opowiadania
proza
zbiory opowiadań
Źródło opisu: Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna w Rzeszowie - Katalog centralny filii
3.0
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Pan Stópka ma rzeczywiście wielki stopy i zajmuje się naprawianiem uszkodzonych zabawek. Kocha zwierzęta, a jego pupilem jest pies o imieniu Napoleon. Doszło do tragedii, bo Napoleon zaginął. Pan Stópka wraz z przyjaciółmi rozwiesza w okolicy informacje o jego utracie. To trochę dziwne, bo dotąd pies nigdzie się nie oddalał od domu. Na szczęście w końcu trafiają na trop, który prowadzi do pobliskich ruin. Ale czy znajdą w nich Napoleona? • W równoległym czasie w gabinecie u weterynarza pojawia się nowy gość. Jest nim mały krokodyl, którego ktoś zwyczajnie wypuścił do pobliskiej rzeki, chcąc się go pozbyć. Małemu aligatorowi bardzo zasmakowały pyzy z mięsem. Ciekawe czy w zoo, do którego za moment trafi będzie dostawał na obiad równie wykwintne przysmaki… • Opowiadania o Panu Stópce to pozornie zwykłe historyjki. Jednak posiadają tą drugą warstwę o charakterze edukacyjnym. Mały czytelnik ma okazję dowiedzieć się z nich jak ogromnym obowiązkiem jest posiadanie własnego zwierzaka w domu. Jak należy się nim dobrze opiekować, dlaczego nie należy zwierząt nigdzie porzucać i dokąd w skrajnych wypadkach rzeczywiście powinny trafić, zamiast na śmietnisko czy do lasu… Zatem polecam ciepło.
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo