Sedno rzeczy

Autor:
Natsume Sōseki
Wydawcy:
Legimi (2021)
XAUDIO (2021)
Państwowy Instytut Wydawniczy (1973)
Wydane w seriach:
Powieści XX Wieku
ISBN:
978-83-66807-17-4, 978-83-66807-31-0
Autotagi:
dokumenty elektroniczne
literatura
5.0

Sedno rzeczy – Natsume Sōsekiego, to bez wątpienia jedno z najwybitniejszych dzieł literatury światowej. Do dziś, jest jedną z najchętniej kupowanych książek w Japonii. Natsume Sōseki wywarł wpływ na wielu późniejszych autorów, w tym samego Harukiego Murakamiego, który wprost nazywa go swoim ulubionym pisarzem.Tytuł oryginalny powieści to „Kokoro” a słowo to, nie mając bezpośredniego odpowiednika w żadnym z języków europejskich, może w zależności od kontekstu oznaczać – serce, duszę i rozum. Powieść dotyka delikatnej materii relacji międzyludzkich. Ukazując wielość odcieni przyjaźni, miłości, relacji rodzinnych, Sōseki zwraca uwagę, z jednej strony, na naturalną niechęć człowieka do pozostawania w samotności a z drugiej, na trud tkwienia w związku, szczególnie takim, który wymagałby ofiarności któregoś z partnerów.Głównymi bohaterami „Sedna rzeczy” są, młody niedoświadczony student tokijskiego uniwersytetu oraz mężczyzna w sile wieku - tajemniczy Sensei. Pomimo życzliwości, Sensei zachowuje dystans do swojego ucznia. Jaką tajemnicę skrywa przed światem „nauczyciel” i jaką lekcję życia przygotował dla swego „ucznia”?To książka, której można oddać się bez reszty, zmusza do refleksji. Pozostaje w pamięci na długi czas. Zapraszamy do wysłuchania arcydzieła literatury światowej. Wygodny fotel, filiżanka zielonej herbaty i cisza będą Twoimi najlepszymi sprzymierzeńcami.NATSUME SŌSEKIŻycie Natsume Sōsekiego (właściwie Kinnosuke Natsume, 1867-1916), jednego z najwybitniejszych pisarzy Japonii dwudziestowiecznej, pokrywa się niemal dokładnie z erą Meiji (1868—1912), okresem kształtowania się Japonii nowożytnej. Urodzony w Tokio ukończył studia anglistyczne na tokijskim Uniwersytecie Cesarskim, po czym pracował kilka lat jako nauczyciel, a następnie w 1900 r. wyjechał na dalsze studia do Anglii jako stypendysta państwowy. Po powrocie do Japonii w 1903 r. został wykładowcą literatury angielskiej na swym macierzystym uniwersytecie.Równocześnie Sōseki zajmował się twórczością literacką, początkowo jako poeta, a później jako eseista i powieściopisarz. W 1907 r. zrezygnował z kariery naukowej i poświęcił się całkowicie literaturze. Natsume Sōseki, reprezentujący „zachodni” kierunek w literaturze japońskiej, dzięki walorom swej prozy — subtelnej analizie psychologicznej, mistrzowskiej prostocie formy i języka, umiejętności przedstawienia duchowych problemów współczesności - znalazł się w grupie najznakomitszych pisarzy swego kraju. Wyostrzona świadomość moralna, jaką wyposaża swoich bohaterów, ich dążenie do urzeczywistnienia ideału etycznego, stające się niekiedy źródłem ich klęski, pozwala także nadać mu miano pisarza - moralisty.

Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje

Brak recenzji - napisz pierwszą.

Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo