Już nie chcę być wiewiórką

Tytuł oryginalny:
J'aurais voulu
Autor:
Olivier Tallec
Tłumacz:
Dorota Hartwich
Wydawca:
Druganoga Bartłomiej Ignaciuk (2023)
ISBN:
978-83-966940-5-8
Autotagi:
druk
ikonografia
książki
opowiadania
proza
zbiory opowiadań
Źródło opisu: Biblioteka Publiczna Gminy Grodzisk Mazowiecki - Katalog księgozbioru
5.0

Wiewiórka już nie chce być wiewiórką. Życie bobra, jelenia lub jeża jest z pewnością ciekawsze. Olivier Tallec spełnia wszystkie zachcianki chimerycznego zwierzątka i pozwala mu zaznać życia w innej skórze. Urocza i dowcipna opowieść dla przekornych, którzy wierzą, że gdzie indziej trawa jest bardziej zielona. Kontynuacja serii o wiewiórce znanej z książek „To jest moje drzewo” i „Trochę dużo”.
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Fajna historia, która pokazuje że warto docenić i cieszyć się z tego co się ma
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo