Kato-tata:

nie-pamiętnik

Autor:
Halszka Opfer
Wyd. w latach:
2009 - 2024
Wydane w seriach:
Samo Życie
historie, które wydarzyły się naprawdę
Samo Życie (Czarna Owca)
Autotagi:
dokumenty elektroniczne
druk
e-booki
książki
literatura faktu, eseje, publicystyka
Więcej informacji...
4.0 (4 głosy)

"Kato-tata" odsłania tabu, dotyka wrażliwego ciała wykorzystywanego dziecka, które nie szuka nigdzie pomocy a jątrzące rany nie goją się i roznoszą w nieskończoność, również na ciele i duszy dorosłej kobiety. Niechętnie rozmawiamy o molestowaniu dzieci, a już na pewno za wszelką cenę unikamy odnośników do osobistych doświadczeń naszych rozmówców, jakby bojąc się, że niechcący poruszone wspomnienia zaczną cuchnąć. Dlatego tak ważne jest, żeby to dziecko zaczęło krzyczeć, żeby wykrzyczało z siebie tę traumę, poczucie winy i strach. W "Kato-tacie" dziecko właśnie krzyczy, prostym, zwykłym językiem, wypranym z zawiłości literackiego stylu. Dopóki ten niezrozumiały ból siedzi cicho, dziecko będzie nadal cierpieć, choćby miało sto lat.

Jeśli wyobrazimy sobie "Niedole cnoty" Sade`a w połączeniu z "Malowanym ptakiem" Kosińskiego przeniesione na Dolny Śląsk w realia lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych - możemy w przybliżeniu określić "Kato-tatę". Czytając tę książkę schodzimy do piekła i zastanawiamy się ile takich piekieł znajduje się w naszym najbliższym otoczeniu.

Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Przed zasięgnięciem po książkę nie czytałam żadnych opinii, spojlerów i całkiem spontanicznie wypożyczyłam ją zauważając ją na bibliotecznej półce. Już po samym tytule domyślałam się się, że będzie to bardzo mocna książka. Jednakże po przeczytaniu zaledwie kilkunastu stron złapało mnie za serce, co przeżywała Halszka, autorka książki wraz z jej rodzeństwem i matką, która najp­rawd­opod­obni­ej cierpiała na syndrom sztokholmski. Czytając tę książkę czułam złość, smutek, rozczarowanie postawą osób, które miały tworzyć bezpieczną przystań. Pełne opisy wykorzystania s*ksualnego i przemocy fizycznej oraz psychicznej doprowadzały niemal do mdłości. Uważam więc, że tu przydałoby się ostrzeżenie dla osób, które przeżyły identyczne sytuacje, aby nie nawróciły ówczesne wspomnienia.
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Opis
Autor:Halszka Opfer
Wydawcy:Wydawnictwo Czarna Owca (2009-2024) Legimi (2023) NASBI (2016) ebookpoint BIBLIO (2016) IBUK Libra (2016) Jacek Santorski Co Agencja Wydawnicza (2009)
Serie wydawnicze:Samo Życie historie, które wydarzyły się naprawdę Samo Życie (Czarna Owca)
ISBN:978-83-7554-034-5 978-83-7554-135-9 978-83-7554-774-0 978-83-8015-733-0 978-83-8252-909-8 978-83-8382-016-3 83-7554-034-5 978-8307554-135-9
Autotagi:autobiografie biografie dokumenty elektroniczne druk e-booki elementy biograficzne epika książki literatura literatura faktu literatura faktu, eseje, publicystyka literatura piękna proza zasoby elektroniczne
Powyżej zostały przedstawione dane zebrane automatycznie z treści 22 rekordów bibliograficznych, pochodzących
z bibliotek lub od wydawców. Nie należy ich traktować jako opisu jednego konkretnego wydania lub przedmiotu.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo