Komunikacja, kultura i działanie

Autor:
Andrzej Zaporowski
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe PWN (2024)
ISBN:
978-83-01-23566-6
Autotagi:
druk
książki
publikacje naukowe
Źródło opisu: Biblioteka Publiczna w Dzielnicy Wola m.st. Warszawy - Katalog centralny

Książka Komunikacja, kultura i działanie, której autorem jest Andrzej Zaporowski poświęcona jest relacyjnemu ujęciu wspomnianym w tytule trzem kategoriom. Będąc owocem dziesięcioletnich wykładów dla studentów kulturoznawstwa nie jest jedynie pomyślana jako podręcznik, ale studium przybliżające rozumienie działania jako szczególnego zdarzenia, któremu można przypisać dwie własności – komunikacyjną i kulturową – jednocześnie. W Komunikacji, kulturze i działaniu autor odwołuje się do szeregu świadectw – koncepcji badawczych – wybranych lecz kluczowych postaci, z których wszyscy czynili centralnym punktem swych dociekań działanie, choć skupiali się bardziej na pierwszej lub ostatniej ze wspomnianych własności. Przedstawiając stanowiska Arystotelesa, Edwarda B. Tylora, Ludwiga Wittgensteina, Edwarda Halla, Donalda Davidsona, Bronisława Malinowskiego, Clifforda Geertza i Jerzego Kmity autor książki odnosi ich stanowiska wzajemnie do siebie postulując, że w rzeczywistości w każdym z nich da się wyłuskać wspomniany podwójny charakter działania. Rozpoczynając od zagadnień terminologicznych i historycznych analizuje wybrane koncepcje komunikacji i kultury, aby zakończyć propozycją ujęcia działania nieodruchowego jako złożonego, dwuwymiarowego, zdarzenia świata (fizykalnego a zarazem społecznego). Tym samym autor ujmuje człowieka – zwierzę komunikacyjne i kulturowe – jako możliwie elastyczny i kreatywny podmiot szeregu interakcji, nie zaś bierny i odtwórczy przedmiot szeregu manipulacji.
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje

Brak recenzji - napisz pierwszą.

Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo