Ucieczka Anny

Tytuł oryginalny:
Fuga di Anna
Autorzy:
Mattia Corrente
Miattia Corrente
Tłumacz:
Tomasz Kwiecień
Wydawcy:
Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego (2024)
Bo. wiem (2024)
Uniwersytet Jagielloński - Wydawnictwo
Wydane w seriach:
Seria z Żurawiem
Seria z Żurawiem (Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego)
ISBN:
978-83-233-5327-0, 978-83-233-7517-3
Autotagi:
druk
książki
powieści
proza
3.0 (2 głosy)

Po wielu latach spędzonych u boku Severina Anna opuszcza dom i znika bez śladu. Rok później jej mąż postanawia zostawić wszystko, żegna się z wyspą, na której mieszkali, rutyną codzienności i wyrusza na poszukiwanie żony. Tak rozpoczyna się wędrówka po Sycylii, po miejscach, które naznaczyły życie obojga. Ta podróż pozwala Severinowi skonfrontować się z przeszłością, odkryć motywację własnych działań i wyborów, zmierzyć się z druzgocącą prawdą. Porządkując wspomnienia, mężczyzna stara się zrozumieć decyzję żony. Opowieść Anny to historia kobiety próbującej walczyć z ciasnotą narzuconego jej losu, z oczekiwaniami, zgodnie z którymi dziewczyna żyje tylko po to, by wyjść za mąż i zostać matką. Głosami swoich bohaterów autor zdaje się mówić, że każda wolność zawiera w sobie przemoc, każde wyrzeczenie zadaje nieuleczalną ranę, każdy wybór dający nam szczęście przyczynia się do czyjegoś bólu. Powieść Correntego to jeden z najbardziej docenionych debiutów literackich ostatnich lat. Wędrując po Sycylii, Severino nie tylko poszukuje żony, ale wraca do wydarzeń z przeszłości, zanurza się we wspomnieniach i analizuje swoje własne decyzje i wybory. Niezwykle dojrzała proza. Donatella Tretjak, Il Piccolo Corrente w przejrzysty sposób pisze o tym, jak wolność przeplata się z przemocą, a szczęście z nieszczęściem. Poznanie i akceptacja tej brutalnej prawdy przychodzą jednak z doświadczeniem. Mohamed Maalel, Giornale di Sicilia Ucieczka Anny to pierwsza, ale można śmiało powiedzieć wybitna powieść Correntego. Retrospekcje i fragmenty wspomnień prowadzą nas stopniowo do konkluzji, że tytułowa ucieczka była w jakiś sposób nieunikniona. Vincenzo Guercio, L'Eco di Bergamo
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Po opisie wydawało mi się, że może to być ciekawa historia, ale niestety nie przypadła mi do gustu ta książka. Ledwo i z dużym samozaparciem dotarłam do połowy. Chciałam dać jej szansę, ale nie dałam rady. W ogóle nie mogłam wgryźć się w tę historię. Dla mnie ta powieść po prostu jest nudna. Na LC książka ma wysoką ocenę, dlatego też skusiłam się na tę pozycję, ale widocznie nie jest ona dla mnie. Ale oczywiście, to jest tylko moja opinia i nie musicie brać jej pod uwagę, bo na pewno znajdą się osoby, którym się spodoba ta książka. I dlatego musicie sami przeczytać i ocenić.
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo