Saszeńka

Tytuł oryginalny:
Sashenka
Autor:
Simon Sebag Montefiore
Tłumacz:
Maciej Antosiewicz
Wydawca:
Wydawnictwo Magnum (2008-2016)
ISBN:
978-83-89656-46-9, 978-83-89656-65-0
978-83-89656-70-4
Autotagi:
druk
książki
powieści
proza
4.3 (16 głosów)

Powieść przedstawiająca dramatyczne losy trzech kobiet z bogatej rodziny pochodzenia żydowskiego na tle burzliwych dziejów Rosji od czasów cara Mikołaja II do lat dziewięćdziesiątych XX wieku. Tytułowa bohaterka, córka bankiera z Petersburga, tuż przed rewolucją angażuje się w podziemny ruch rewolucyjny. Poznaje przywódców bolszewickich, zostaje sekretarką Lenina i żoną wysokiego oficera NKWD. W latach trzydziestych nawiązuje burzliwy romans z pisarzem... Bohaterką ostatniej części powieści, której akcja rozgrywa się w 1994 roku, jest wnuczka Saszeńki, młoda absolwentka historii. Simon Montefiore, autor biografii „Stalin. Dwór czerwonego cara” i innych książek poświęconych rosyjskiej historii, nasycił powieść realiami życia codziennego i politycznego dwudziestowiecznej Rosji.
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Historia +przejmująca fabuła po której poszukuje się ksiazki • aby się wyciszyć
  • Czasy terroru stalinowskiego. Wstrząsające opisy absurdu inwigilacji. Dyktator nie ma przyjaciół, każdy może być wrogiem. W tym miłość, strach, zdrada, odkupienie. Książka wywołuje ogromne emocje. Ponieważ napisana jest przez historyka spec­jali­zują­cego­ się w tym strasznym okresie ZSRR, tym bardziej jest realistyczna. Dobrze napisana, świetnie się czyta, bez względu na wstrząsające obrazy.
  • Obraz osoby, która żyła w trzech różnych epokach historii. Jej wzloty i upadki oraz nieodłączne pytanie, czy warto "wyrywać się przed szereg" i starać się być ideałem nie dla siebie ale dla czasów w których żyjesz.
  • Niezwykła, głęboko zapadająca w duszę! Pierwsze co to nic nie mówiący tytuł, który może nie zachęcić.Po drugie wg mnie wprowadzająca w błąd okładka: myślałam sobie kolejny łzawy romans. A tu proszę jaka niespodzianka! Co najważniejsze: historia rodziny Palicynów i ich przyjaciół umiejętnie została wpleciona w historię XX wieku, w kraju kultu jednostki, kraju absurdalnej i nieludzkiej polityki. Historia Rosji zawsze mnie fascynowała, ze swoją nied­orze­czno­ścią­, okrucieństwem i jednocześnie niezwykłym pięknem. Zdecydowanie TAK, polecam!
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo