Budzenie wawelskiej pani królowej Jadwigi

Autor:
Zbigniew Święch
Wydawcy:
Wydawnictwo im. Warneńczyka (2002-2008)
wydawnictwo Clvarianum (1989)
Calvarianum Wydawnictwo oo. Bernardynów (1983-1989)
ISBN:
978-83-85347-10-1, 978-83-85347-10-0
Autotagi:
druk
5.0

"Budzenie wawelskiej Pani królowej Jadwigi" - autor podjął próbę całościowego spojrzenia na dzieje eksploracji grobu monarchini oraz zagadkowych, długich i powikłanych losów beatyfikacji umiłowanej przez lud polski błogosławionej królowej. Ten esej-reportaż czyta się jednym tchem. Opowieść została doprowadzona do chwili szczególnej: wyniesienia błogosławionej na Ołtarz Jej Imienia przez Ojca Świętego, Jana Pawła II w czerwcu 1987 i wzbogacona tekstem Homilii Papieża, wygłoszonej w katedrze wawelskiej pamiętnego dnia, 10 czerwca. Obecne wydanie jest poszerzone o homilię papieską z Mszy św. kanonizacyjnej na krakowskich Błoniach w roku 1997 i opis ostatniego cudu królowej Jadwigi.
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Ile sie naszukałam jakichkolwiek merytorycznych informacji o losach wiecznego spoczynku świętej królowej Jadwigi oraz niezwykle trudnej i jej wyboistej drodze do kanonizacji, wiem tylko ja. Wierzyć się nie chce, że postać tak ważna dla Polski i Kościoła Katolickiego, przez przeróżne przeciwności losu, była tak zaniedbana i pomijana przez lata. Książka ta w uporządkowany, ale i przystępny sposób, nie tylko sucho merytoryczny, ukazuje co działo się z miejscem pochówku królowej od momentu pogrzebu aż do współczesności z wysz­czeg­ólni­enie­m otwarcia grobu w roku 1887 i 1949, posługując się relacjami uczestników tych zdarzeń, które są arcycennymi świadectwami tych przełomowych momentów, a świetne zdjęcia z eksploracji grobu, mimo upływu czasu, robią wrażenie.
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo