Tata Oli nie umie przegrywać

Tytuł oryginalny:
Sallys far har mandeinfluenza
Autor:
Thomas Brunstrøm
Ilustracje:
Thorbjørn Christoffersen
Tłumacz:
Edyta Stępkowska
Wydawca:
Dwukropek - Wydawnictwo Juka-91 (2020-2022)
Wydane w seriach:
Tata i małolata
ISBN:
978-83-8141-443-2
Autotagi:
druk
książki
opowiadania
proza
zbiory opowiadań
5.0

Tata Oli może wyprzedzić każdego na swoim rowerze. Jest też najszybszym biegaczem i to ON jest mistrzem w jedzeniu słodyczy. Za każdym razem, gdy wygrywa, przechwala się tak, że nie da się tego słuchać. To dość irytujące, zwłaszcza że tata bezczelnie oszukuje! Ola postanawia dać mu nauczkę. Tylko czy tata będzie potrafił przyznać się do porażki?
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • „Tata Oli nie umie przegrywać?” A który tata to potrafi? Łapki w górę… • Każdy tata w oczach swego dziecka chce uchodzić za ideał, niedościgniony wzór, który sprosta zawsze największym wyzwaniom. Owszem ma to sens niby, ale czy podczas zwykłej codziennej zabawy może lepiej byłoby przystopować z tego typu ambicjami. Tata Oli na każdym kroku udowadnia własnym dzieciom swoją wyższość. W jeździe na rowerze jest najlepszy, w bieganiu także, bije rekordy nawet w jedzeniu słodyczy. Skandal! Żeby było jeszcze gorzej to z każdym swym kolejnym zwycięstwem dumnie się obnosi i w sposób nadmierny się nim przechwala. Ola postanawia nie dać za wygraną. Obmyśla plan, dzięki któremu będzie mogła dać swemu ukochanemu rodzicowi nauczkę. Ale czy tata zdoła pogodzić się z własną porażką i wynieść z tego jakąś lekcję? Przekonajcie się sami. • Kolejna opowieść o przygodach Oli i jej bliskich to pełna humoru historia zwyczajnej, duńskiej rodzinki. Pod żadnym pozorem nie należy ich naśladować, ale można wraz z nimi całkiem dobrze się bawić, czytając o ich codziennych perypetiach. Polecam tą jakże mało edukacyjną publikację.
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo