Tornado Jumi

Autor:
Klaudia Piróg
Ilustracje:
Małgorzata Herrera
Wydawcy:
Legimi (2023)
Wydawnictwo Dziwimisie (2020-2023)
Klaudia Piróg Wydawnictwo Dziwimisie
ISBN:
978-83-67083-24-9, 978-83-959381-0-8
Autotagi:
audiobooki
dokumenty elektroniczne
druk
ikonografia
komiksy i książki obrazkowe
książki
opowiadania
proza
zbiory opowiadań
4.5 (2 głosy)

Jumi jest dziewczynką ulegającą ogromnym emocjom, z którymi nie potrafi sobie poradzić. Kiedy zaczyna się złościć, a przydarza się jej to dość często, jej włosy zaczynają się kręcić i unoszą wysoko dziewczynkę. Jej złość niczym rozpędzone tornado niszczy wszystko, co napotka na swojej drodze. Dziewczynka chciałaby cieszyć się i bawić z przyjaciółmi, ale musi najpierw pokonać swoje tornado. To pełna metafor książka o emocjach, nie tylko tych łatwych, ale i tych trudniejszych, z którymi wszyscy musimy próbować sobie poradzić.

Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Czy kupiłam książkę dla dzieci, bo tak spodobały mi się ilustracje? Bardzo możliwe! • Jumi to dziewczynka, której włosy zamieniają się w niszczące wszystko tornado, gdy tylko ta jest zła. A bywa zła ciągle i o wszystko. Po jednym z takich incydentów, gdy wraca do domu i mija zrujnowane miasta oraz smutnych ludzi, postanawia się zmieniać. Jest już zmęczona swoimi wybuchami. Wiąże włosy w dwa warkocze i zamiast okazywać złość czynami, używa słów. Dzięki temu ludzie przestają się jej bać. • Podoba mi się przesłanie tej książeczki. Jest ona napisana tak, by dzieciaki mogły zrozumieć, że o złości należy mówić, a nie dawać jej w panowanie nasze ciało. Mamy samotną dziewczynkę na początku, która wykłóca się o kolor szczoteczki, a potem wesołą Jumi, która stara się bawić, nie marnować czas na kłótnie. A do tego dochodzą ilustracje! Najpierw Jumi przedstawiana jest w czerwieni, która kojarzy się z intensywnymi emocjami i zdenerwowaniem. Potem, widząc szkody, jakie wyrządziła, zamienia się w samotny niebieski, który następnie przechodzi w ciepły brąz. Którąkolwiek z pań wpadła na ten pomysł, ma moje serce! Co ciekawe — po lekturze książeczki moje wewnętrzne dziecko jakby się uspokoiło. • „Gdy gniew już ją opuszczał, a jej włosy zwalniały obroty (...), czuła się bezsilna wobec złości, która często przejmowała kontrolę nad jej decyzjami i humorem." • Jak dobrze to znamy, co?
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo