Rok wychowania przez sztukę, czyli jak żyć kreatywnie:

dla rodziców i nie tylko

Inne tytuły:
Rok wychowania przez sztukę, czyli jak żyć kreatywnie 1
Autor:
Anna Weber
Ilustracje:
Magdalena Aksamit
Wydawca:
Pomelody (2020)
ISBN:
978-83-953608-9-3
Autotagi:
druk
książki
muzyka
publikacje dydaktyczne
publikacje popularnonaukowe
Źródło opisu: Biblioteka Publiczna im. Marii Konopnickiej w Suwałkach - Katalog księgozbioru
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • "Earth" without "art" is just "eh" • WYOBRAŹCIE sobie książkę o wychowaniu przez sztukę napisaną na luzie i z humorem, której motywem przewodnim jest teza, że sztuka jest dla każdego a to, że myślimy inaczej ma swoje źródło w braku takiej właśnie edukacji. • Anna Weber na początku mówi:"I ty możesz tworzyć", a następnie prostym, przystępnym (często kolokwialnym) językiem to udowadnia. • Czytamy więc o okresach sensytywnych i krytycznych w rozwoju dzieci. Dowiadujemy się, że im wcześniej wprowadzimy swoje latorośle w kolorowy, fantazyjny świat sztuki, tym lepiej (kiedy dziecko ma dwa lata, to już jest późno - dlatego spiesz się rodzicu!). • Jest tu o muzykowaniu i plastykowaniu :-), jest o odpowiedzialności za gimnastykowanie wyobraźni najmłodszych, jest wreszcie sporo przykładów jak to robić. Autorka podpowiada nawet jak i gdzie zorganizować przestrzeń dla dziecka do pracy twórczej tak, aby po tym owocnym procesie ściany naszego domu nadal były białe :-) • Postawa twórcza, jak ją przedstawia w tej ESTETYCZNIE wydanej książce autorka, to postawa łącząca i przenikająca się - dzięki niej kojarzymy zdawałoby się odległe zjawiska, o których uczymy się na różnych przedmiotach w szkole. To postawa holistyczna spajająca świat fraktalny w sensowną całość, która pomaga nam lepiej wyrażać nasze myśli, uczucia i doświadczenia. • Anna Weber odczarowuje sztukę rozumianą jako tę przeznaczoną wyłącznie dla wybranych, rozprawia sie z mitami na temat kreatywności i zachęca, abyśmy się nie bali i ćwiczyli w WYOBRAŹNI, a to byc może zaprowadzi nas do stworzenia czegoś wyjątkowego. • Polecam wszystkim tym, którym na sercu leży kształcenie zhar­moni­zowa­nego­ wewnętrznie człowieka i tym, którzy zastanawiają się czy posłać dziecko do szkoły muzycznej i tym, którzy chcą się dowiedzieć jak zacząć słuchać muzyki poważnej oraz tym wrażliwym ESTETYCZNIE, których razi wygląd upstrzonych reklamami polskich ulic i piosenka chodnikowa. • Renata Maciejewska
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo